The EU’s battle groups are unusable, most of our joint initiatives are useless. What calamity on our borders will it take for Europe to wake up?

Ever since we were colleagues at the American Enterprise Institute around the time of the ill-fated Iraq war, I have appreciated John Bolton’s direct style, even when we disagreed. He eschews hypocrisy again in welcoming Brexit or mocking our pretensions of strategic autonomy. Some might object that a member state leaving the EU should not please an ally – he would probably not like it if we clapped if Texas chose to leave the US – but I prefer his candour.
And I agree with John Bolton calling out our bluff. For far too long our politicians have talked the talk of a European defence capability without walking the walk by paying for it, both politically and financially. Let me be as clear as John Bolton: the EU’s battle groups are unusable, most of our joint initiatives are useless, and a European army understood as a joining up of national defence forces will never materialise. It will not happen for the simple reason that I cannot imagine laws passed in our national parliaments, including my country’s own, that would permanently delegate control parts or the whole of our military establishments.
What is worse, the European Commission’s already modest proposals for a defence budget – 13 billion euros for seven years from 2021 – have in the end been halved. You cannot have a serious defence posture for less than a billion euros per annum for a whole continent. &nbsp;Poland alone spends ten times as much. And I wonder what calamity on our borders it will take for Europe to wake up.
Where Bolton is being tricksy is to suggest that instead of getting ready to protect our neighbourhoods, Europe should take on security commitments in the Far East, where the US is constructing a system of alliances to contain resurgent China. Europe’s national armies are perhaps to become the kind of toolboxes used to fill gaps in US deployments that we became during America’s war on terrorism. To this, I will repay frankness for frankness: it won’t happen. We share the values of democracies such as Japan, South Korea, Australia, Indonesia and India but we do not have military commitments in that theatre and our voters will never allow us to make them. We should co-operate on deploying our joint regulatory power to persuade China to respect the spirit of the WTO, to treat our companies fairly, and protect the security of our communications and infrastructure. But in the military sphere I’m afraid John will have to persuade the British to send one of their spanking new aircraft carriers.
No, we will not be sending forces to the Far East, but we can still help the US to carry the burden of leadership by better protecting our own backyard. We should never again have to call on the US to deal with warlords or mercenaries in the southern Mediterranean or for a frozen conflict in eastern Europe. I have proposed formulations in several European Parliament documents that would authorise the creation of a brigade, call it a European Legion, composed not of national battalions but of volunteers from member states. Such a unit, under the authority of the European Foreign Affairs Council and financed from the EU budget, could actually be deployed without the normal political backlash. &nbsp;It wouldn’t be ‘strategic autonomy’ or a European Army, but it could actually help.
John Bolton might reflect that, in order to fight the British, American rebels did not start by uniting state militias but chose to create a new force, the Continental Army. While the US was still a confederation, there were problems of command, coordination and supplies but, with French help, it eventually prevailed.

Walking the Walk Means Paying for a European Legion

Οι ομάδες μάχης της ΕΕ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, οι περισσότερες από τις κοινές πρωτοβουλίες μας είναι άχρηστες. Ποια συμφορά πρέπει να συμβεί στα σύνορα μας για να ξυπνήσει η Ευρώπη;

Από τότε που ήμασταν συνάδελφοι στο American Enterprise Institute την εποχή του ατυχούς πολέμου στο Ιράκ, εκτίμησα το άμεσο στυλ του Τζον Μπόλτον ακόμη και όταν διαφωνούσαμε. Αποφεύγει την υποκρισία για άλλη μια φορά καλωσορίζοντας το Brexit ή χλευάζοντας τις προσδοκίες μας για στρατηγική αυτονομία. Ορισμένοι μπορεί να διαφωνήσουν υποστηρίζοντας ότι ένας σύμμαχος δε θα έπρεπε να χαίρεται που ένα κράτος μέλος εγκαταλείπει την ΕΕ - μάλλον δε θα του άρεσε εάν πανηγυρίζαμε αν το Τέξας εγκατέλειπε τις ΗΠΑ - αλλά προτιμώ την ειλικρίνεια του.
Και συμφωνώ με τον Τζον Μπόλτον που βλέπει την μπλόφα μας. Εδώ και πολύ καιρό οι πολιτικοί μας μιλούσαν για μια ευρωπαϊκή αμυντική ικανότητα χωρίς να κάνουν πράξη τα λόγια τους πληρώνοντας για αυτήν, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Επιτρέψτε μου να είμαι κι εγώ τόσο ξεκάθαρος όσο ο Τζον Μπόλτον: οι ομάδες μάχης της ΕΕ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, οι περισσότερες κοινές πρωτοβουλίες μας είναι άχρηστες και ένας ευρωπαϊκός στρατός που αντιλαμβανόμαστε ως μια ένωση εθνικών αμυντικών δυνάμεων δε θα υλοποιηθεί ποτέ. Δε θα συμβεί για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μπορώ να φανταστώ να ψηφίζονται νόμοι στα εθνικά μας κοινοβούλια, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου χώρας, που θα εκχωρούν τον έλεγχο τμημάτων ή ολόκληρης της στρατιωτικής μας δύναμης.
Ακόμη χειρότερα, οι ήδη συγκρατημένες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για έναν αμυντικό προϋπολογισμό - ύψους 13 δισεκατομμυρίων ευρώ για επτά χρόνια ξεκινώντας από το 2021- τελικά έχουν κοπεί στο μισό. Δεν μπορείς να έχεις σοβαρή άμυνα με λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως για μια ολόκληρη ήπειρο. Η Πολωνία από μόνη της ξοδεύει δέκα φορές περισσότερα. Και αναρωτιέμαι ποια συμφορά θα χρειαστεί να συμβεί στα σύνορά μας για να ξυπνήσει η Ευρώπη.
Εκεί που ο Μπόλτον δεν τα λέει καλά είναι όταν προτείνει η Ευρώπη - αντί να προετοιμαστεί για να προστατέψει τη γειτονιά της - να αναλάβει δεσμεύσεις για την ασφάλεια στην Άπω Ανατολή, όπου οι ΗΠΑ δημιουργούν ένα σύστημα συμμαχιών για να συγκρατήσουν την αναδυόμενη Κίνα. Οι εθνικοί στρατοί της Ευρώπης ίσως μετατραπούν σε ένα είδος εργαλείου για να καλυφθούν τα κενά στις αποστολές των ΗΠΑ, σε κάτι που μετατραπήκαμε κατά τον πόλεμο της Αμερικής εναντίον της τρομοκρατίας. Σε αυτό, θα απαντήσω με ειλικρίνεια: δε θα συμβεί. Μοιραζόμαστε τις αξίες δημοκρατιών όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Αυστραλία, η Ινδονησία και η Ινδία, αλλά δεν έχουμε στρατιωτικές δεσμεύσεις σε αυτό το θέατρο και οι ψηφοφόροι μας δε θα μας επιτρέψουν ποτέ να τις αναλάβουμε. Πρέπει να συνεργαστούμε για την ανάπτυξη της κοινής ρυθμιστικής μας δύναμης για να πείσουμε την Κίνα να σεβαστεί το πνεύμα του ΠΟΕ, να συμπεριφέρεται δίκαια απέναντί μας και να προστατεύσει την ασφάλεια των επικοινωνιών και των υποδομών μας. Αλλά στον στρατιωτικό τομέα φοβάμαι ότι ο Τζον θα πρέπει να πείσει τους Βρετανούς να στείλουν ένα από τα ολοκαίνουρια αεροπλανοφόρα τους.
Όχι, δε θα στέλνουμε δυνάμεις στην Άπω Ανατολή, αλλά μπορούμε ακόμα να βοηθήσουμε τις ΗΠΑ να φέρουν το βάρος της ηγεσίας προστατεύοντας καλύτερα τη δική μας περιοχή. Δε θα πρέπει ποτέ να φωνάξουμε ξανά τις ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν πολέμαρχους ή μισθοφόρους στη Νότια Μεσόγειο ή για μια παγωμένη σύγκρουση στην Ανατολική Ευρώπη. Έχω κάνει προτάσεις μέσα από διάφορα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θα επιτρέπουν τη δημιουργία μιας ταξιαρχίας, ας ονομαστεί Ευρωπαϊκή Λεγεώνα, που δε θα αποτελείται από εθνικά τάγματα αλλά από εθελοντές κρατών μελών. Μια τέτοια μονάδα, υπό την εξουσία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων και χρηματοδοτούμενη από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, θα μπορούσε πράγματι να αναπτυχθεί χωρίς τις αναμενόμενες πολιτικές αντιδράσεις. Δε θα ήταν «στρατηγική αυτονομία» ή ευρωπαϊκός στρατός, αλλά θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει.
&nbsp;Ο Τζον Μπόλτον μπορεί να θυμάται ότι για να πολεμήσουν τους Βρετανούς, οι Αμερικανοί επαναστάτες δεν ξεκίνησαν με την ένωση των πολιτοφυλακών αλλά επέλεξαν να δημιουργήσουν μια νέα δύναμη, τον ηπειρωτικό στρατό. Όσο οι ΗΠΑ ήταν ακόμη συνομοσπονδία, υπήρχαν προβλήματα διοίκησης, συντονισμού και προμηθειών, αλλά, με τη γαλλική βοήθεια, τελικά επικράτησαν.

Δε χρειαζόμαστε ευρωστρατό αλλά μια Ευρωπαϊκή Λεγεώνα

Οι ομάδες μάχης της ΕΕ και οι περισσότερες κοινές μας πρωτοβουλίες είναι άχρηστες. Με ποια συμφορά στα σύνορα μας θα ξυπνήσει η Ευρώπη;

Los grupos de combate de la UE son inservibles, la mayoría de nuestras iniciativas conjuntas son inútiles. Me pregunto qué clase de desastre tiene que ocurrir en nuestras fronteras para que  Europa despierte

Aprecio el estilo directo de John Bolton desde que éramos colegas en el American Enterprise Institute en la época de la desafortunada guerra de Irak. Incluso cuando no estamos de acuerdo. Vuelve a evitar la hipocresía al celebrar el Brexit o burlarse de nuestras pretensiones de autonomía estratégica. Alguien podría objetar que un Estado miembro que abandona la Unión Europea no debería complacer a un aliado. Posiblemente, a él le disgustaría que celebráramos si Texas abandonara Estados Unidos, pero yo prefiero su franqueza.
Y estoy de acuerdo con que John Bolton nos llame la atención. Durante demasiado tiempo, nuestros políticos han hablado de una capacidad de defensa europea sin cumplir con la obligación de pagarla, tanto en términos políticos como financieros. Permítanme ser tan claro como John Bolton: los grupos de combate de la UE son inservibles, la mayoría de nuestras iniciativas conjuntas son inútiles y un ejército europeo entendido como la unión de las fuerzas de defensa nacionales nunca se materializará. No sucederá por la sencilla razón de que soy incapaz de imaginar a nuestros parlamentos nacionales, incluido el de mi país, aprobando un control total o parcial de nuestras fuerzas militares.
Peor aún, las ya modestas propuestas de la Comisión Europea de un presupuesto de defensa de 13.000 millones de euros para siete años a partir de 2021 se han reducido finalmente a la mitad. No se puede tener una postura de defensa seria por menos de mil millones de euros al año para todo un continente. Solo Polonia gasta diez veces más. Y me pregunto qué desastre tendría que pasar en nuestras fronteras para que Europa despertara.
Donde Bolton está siendo engañoso es sugiriendo que en lugar de prepararse para proteger nuestros vecindarios, Europa debería asumir compromisos de seguridad en el Lejano Oriente, donde Estados Unidos está construyendo un sistema de alianzas para contener a la renaciente China. Quizás los ejércitos nacionales de Europa se conviertan en el cajón desastre para llenar los vacíos en los despliegues estadounidenses en su guerra contra el terrorismo. A esto, responderé con la franqueza de Bolton. No sucederá. Compartimos los valores de democracias como Japón, Corea del Sur, Australia, Indonesia e India, pero no tenemos compromisos militares en ese escenario y nuestros votantes nunca nos permitirán cumplirlos. Debemos cooperar en el despliegue de nuestro poder regulador conjunto para persuadir a China de que respete el espíritu de la OMC, trate a nuestra empresa de manera justa y proteja la seguridad de nuestras comunicaciones e infraestructura. Pero en la esfera militar me temo que John tendrá que persuadir a los británicos para que envíen uno de sus nuevos portaaviones.
No, no enviaremos fuerzas al Lejano Oriente, pero sí podemos ayudar a Estados Unidos a llevar la carga del liderazgo protegiendo mejor nuestro propio patio trasero. No deberíamos volver a tener que recurrir a EE.UU. para lidiar con señores de la guerra o mercenarios en el sur del Mediterráneo o con un conflicto congelado en Europa del Este. He propuesto formulaciones en varios documentos del Parlamento Europeo que autorizarían la creación de una brigada, llámese Legión Europea, compuesta no por batallones nacionales sino por voluntarios de los Estados miembros. Una unidad de este tipo, bajo la autoridad del Consejo Europeo de Asuntos Exteriores y financiada con el presupuesto de la UE, podría desplegarse realmente sin las reacciones políticas habituales. No sería una "autonomía estratégica" ni un ejército europeo, pero realmente podría ser de utilidad.&nbsp;
John Bolton podría reflexionar sobre el hecho de que, para luchar contra los británicos, los rebeldes estadounidenses no empezaron por unir las milicias estatales, sino que optaron por crear una nueva fuerza, el Ejército Continental. Mientras fueron confederación, hubo problemas de mando, coordinación y suministros, pero, con la ayuda francesa, acabaron imponiéndose.

Hechos y no palabras en el caso de una legión europea

Las iniciativas conjuntas de defensa de la UE son inútiles. Me pregunto qué desastre debe ocurrir en nuestras fronteras para que Europa despierte

Les groupes de combat de l'UE sont inutilisables, la plupart de nos initiatives conjointes sont inutiles. Quel désastre faudra-t-il à nos frontières pour que l'Europe se réveille ?

Déjà lorsque nous étions collègues à l'American Enterprise Institute à l'époque de la funeste guerre en Irak, j'appréciais le style direct de John Bolton, même lorsque nous n'étions pas d'accord. Il évite aujourd'hui l'hypocrisie en célébrant le Brexit ou en se moquant de nos prétentions à l'autonomie stratégique. Quelqu'un pourrait objecter qu'un État membre quittant l'UE ne devrait pas plus plaire à un allié que nous ne devrions applaudir si le Texas quittait les États-Unis. Mais je préfère sa franchise.
Et je suis d'accord avec John Bolton quand il crie au bluff de notre part. Pendant trop longtemps, nos hommes politiques ont parlé d'une capacité de défense européenne sans prendre les mesures nécessaires pour la financer, tant politiquement que financièrement. Permettez-moi d'être aussi clair que John Bolton : les groupes de combat de l'UE sont inutilisables, la plupart de nos initiatives conjointes sont inutiles et une armée européenne comprise comme un regroupement des forces de défense nationales ne se matérialisera jamais. Cela n'arrivera pas pour la simple raison que je ne peux pas imaginer que des lois adoptées dans nos parlements nationaux, y compris celui de mon pays, puissent déléguer de manière permanente le contrôle de parties ou de l'ensemble de nos établissements militaires.
Pire, les propositions déjà modestes de la Commission européenne pour un budget de la défense de 13 milliards d'euros sur sept ans à partir de 2021 ont finalement été réduites de moitié. On ne peut pas avoir une défense sérieuse pour moins d'un milliard d'euros par an pour tout un continent. La Pologne à elle seule dépense dix fois plus. Et je me demande quel désastre il faudrait à nos frontières pour que l'Europe se réveille.
Là où M. Bolton est malin, c'est quand il suggère qu'au lieu de se préparer à protéger son voisinage, l'Europe devrait s'engager militairement en Extrême-Orient, où les États-Unis construisent un système d'alliances pour contenir le retour de la Chine. Les armées nationales de l'Europe sont peut-être appelées à devenir le genre de boîte à outils qui comblera les lacunes des déploiements américains comme nous l'étions dans la guerre contre le terrorisme. À cela, je répondrai avec franchise : cela n'arrivera pas. Nous partageons les valeurs de démocraties du Japon, de la Corée du Sud, de l'Australie, de l'Indonésie et de l'Inde, mais nous n'avons pas d'engagements militaires sur ce théâtre et nos électeurs ne nous permettront jamais d'en avoir. Nous devons coopérer pour déployer notre pouvoir réglementaire commun afin de persuader la Chine de respecter l'esprit de l'OMC, de traiter notre entreprise de manière équitable et de protéger la sécurité de nos communications et de nos infrastructures. Mais dans le domaine militaire, je crains que John ne doive persuader les Britanniques d'envoyer un de leurs porte-avions flambants neufs.
Non, nous n'enverrons pas de forces en Extrême-Orient, mais nous pouvons toujours aider les États-Unis à porter le fardeau du leadership en protégeant mieux notre propre arrière-cour. Nous ne devrions plus jamais avoir à faire appel aux États-Unis pour traiter avec des chefs de guerre ou des mercenaires dans le sud de la Méditerranée ou pour un conflit gelé en Europe de l'Est. J'ai proposé des formulations dans plusieurs documents du Parlement européen qui autoriseraient la création d'une brigade, appelez-la « légion européenne », composée non pas de bataillons nationaux mais de volontaires des États membres. Une telle unité, placée sous l'autorité du Conseil européen des affaires étrangères et financée par le budget de l'UE, pourrait être déployée sans les rebuffades politiques habituelles. Il ne s'agirait pas d'une « autonomie stratégique » ou d'une armée européenne, mais elle pourrait effectivement être utile.
John Bolton ne doit pas oublier que pour combattre les Britanniques, les rebelles américains n'ont pas commencé par unir les milices d'État mais ont choisi de créer une nouvelle force, l'armée continentale. Alors que les États-Unis étaient encore une confédération, il y avait certes des problèmes de commandement, de coordination et d'approvisionnement mais, avec l'aide de la France, ils ont fini par l'emporter.

De la parole aux actes : l'idée d'une « légion européenne »

Quel désastre faudra-t-il à nos frontières pour que l'Europe se réveille ?

Grupy Bojowe UE są niefunkcjonalne, większość naszych wspólnych inicjatyw jest bezużyteczna... Zastanawiam się, jakiego kataklizmu na naszych granicach trzeba by było, żeby Europa się ocknęła.

Od czasów naszej współpracy - w czasach nieudanej wojny w Iraku - w American Enterprise Institute, cenię bezpośredni styl Johna Boltona, nawet gdy się nie zgadzamy. Przyjmując brexit z zadowoleniem i wyśmiewając nasze pretensje do strategicznej autonomii, ponownie udawania swój brak hipokryzji. Ktoś mógłby zaprotestować, że nasz sojusznik nie powinien cieszyć się z opuszczenia Unii Europejskiej przez państwo członkowskie, tak jak my nie powinniśmy świętować, gdyby Teksas opuścił Stany Zjednoczone - jednak ja wolę jego szczerość.
Zgadzam się również, gdy John Bolton mówi, że blefujemy. Zbyt długo nasi politycy mówili o europejskich zdolnościach obronnych, nie robiąc przy tym ani kroku w kierunku pokrycia związanych z nimi kosztów, zarówno politycznych, jak i finansowych. Powiem to równie wyraźnie, jak John Bolton: grupy bojowe UE są niefunkcjonalne, większość naszych wspólnych inicjatyw jest bezużyteczna, a armia europejska rozumiana jako połączenie narodowych sił obronnych nigdy się nie zmaterializuje. Nie dojdzie do tego z prostego powodu: nie wyobrażam sobie, aby nasze parlamenty narodowe, w tym parlament mojego własnego kraju, uchwaliły ustawy, które na stałe przekazałyby organom zewnętrznym kontrolę nad częścią lub całością naszych sił zbrojnych.
Co gorsza, nawet skromne propozycje Komisji Europejskiej dotyczące budżetu obronnego - w wysokości 13 miliardów euro na siedem lat od 2021 r. - zostały ostatecznie zmniejszone o połowę. Nie można wypracować poważnej polityki obronnej za mniej niż miliard euro rocznie dla całego kontynentu. Sama Polska wydaje dziesięć razy tyle. Zastanawiam się, jakiego kataklizmu na naszych granicach trzeba by było, żeby Europa się ocknęła.
Bolton wykazuje się sprytem, sugerując, że zamiast przygotowywać się do ochrony naszego sąsiedztwa, Europa powinna przyjąć na siebie zobowiązania w zakresie bezpieczeństwa na Dalekim Wschodzie, gdzie Stany Zjednoczone budują system sojuszy, mający stawić czoła odradzającym się Chinom. Europejskie armie narodowe miałby stać się swego rodzaju poręcznymi narzędziami służącymi wypełnianiu luk w rozmieszczeniu wojsk USA, jakimi były podczas amerykańskiej wojny z terroryzmem. Na to odpłacę szczerością za szczerość: to się nie stanie. Podzielamy wartości demokracji takich jak Japonia, Korea Południowa, Australia, Indonezja i Indie, ale nie mamy zobowiązań wojskowych na tym terytorium, a nasi wyborcy nigdy nie pozwolą nam na ich podjęcie. Powinniśmy współpracować nad wykorzystaniem naszej wspólnej siły regulacyjnej, aby przekonać Chiny do przestrzegania zasad Światowej Organizacji Handlu (WTO), do uczciwego traktowania naszych przedsiębiorstw oraz do ochrony bezpieczeństwa naszej komunikacji i infrastruktury. Jednak w sferze wojskowej obawiam się, że John będzie musiał przekonać Brytyjczyków, by zgodzili się wysłać jeden z ich wspaniałych, nowych lotniskowców.
Nie, nie będziemy wysyłać sił na Daleki Wschód, ale poprzez lepszą ochronę naszego własnego podwórka wciąż możemy pomagać Stanom Zjednoczonym dźwigać brzemię przywództwa. Nigdy więcej nie powinniśmy być zmuszeni do wzywania USA do walki z watażkami lub najemnikami w południowej części Morza Śródziemnego, lub do rozwiązania zamrożonego konfliktu w Europie Wschodniej. W kilku dokumentach Parlamentu Europejskiego zaproponowałem utworzenie brygady, nazwijmy ją Legionem Europejskim, złożonej nie z narodowych sił zbrojnych, ale z ochotników z państw członkowskich. Taka jednostka, podlegająca Europejskiej Radzie Spraw Zagranicznych i finansowana z budżetu UE, mogłaby być faktycznie mobilizowana bez zwyczajowego politycznego paraliżu. Nie byłaby to "strategiczna autonomia" ani europejska armia, ale mogłaby być faktycznie pomocna.
John Bolton może pomyśleć o tym, że aby walczyć z Brytyjczykami amerykańscy rebelianci nie zaczęli od zjednoczenia milicji stanowych, ale zdecydowali się stworzyć nowe siły: Armię Kontynentalną. Kiedy Stany Zjednoczone wciąż były konfederacją, pojawiały się problemy z dowodzeniem, koordynacją i zaopatrzeniem, ale z pomocą Francji armia ostatecznie zwyciężyła.

Od słów do czynów: stwórzmy Legion Europejski

Wspólne inicjatywy obronne UE są bezużyteczne... Zastanawiam się, jakiego kataklizmu na naszych granicach trzeba by było, żeby Europa się ocknęła.

Die Gefechtsverbände der EU sind untauglich, die meisten unserer gemeinsamen Initiativen nutzlos. Ich frage mich, welche Katastrophe an unseren Grenzen es bräuchte, damit Europa aufwacht. 

Seit wir Kollegen am American Enterprise Institute zur Zeit des unseligen Irak-Krieges waren, schätze ich John Boltons direkte Art, auch wenn wir nicht immer einer Meinung waren. Er steht offen dazu, den Brexit zu befürworten und verspottet offen unseren europäischen Anspruch auf militärische Unabhängigkeit. Das alles tut er mit einer Ehrlichkeit, die mir gefällt. Manchen missfällt es vielleicht, wenn einer unserer Alliierten sich über den Brexit freut – er würde sich schließlich auch nicht freuen, wenn Texas die USA verließe. Aber wie gesagt: zumindest ist er offen.
Und ich stimme Bolton zu, wenn es darum geht, dass wir mehr in die Pflicht genommen werden sollten. Viel zu lange haben unsere Politikerinnen und Politiker über eine europäische Verteidigung geredet, ohne ihren Worten auch Taten folgen zu lassen – geschweige denn dafür Geld in die Hand zu nehmen. Lassen Sie es mich genauso deutlich sagen, wie Bolton: Die Gefechtsverbände der EU sind nicht nur untauglich, auch die meisten unserer gemeinsamen Initiativen sind nutzlos. Und eine europäische Armee, im Sinne eines Zusammenschlusses nationaler Verteidigungskräfte, wird es niemals geben. Ich kann mir schlichtweg nicht vorstellen, dass in unseren nationalen Parlamenten – einschließlich dem meines Landes, Polen –, jemals Gesetze verabschiedet werden, die die Kontrolle über Teile oder die Gesamtheit unserer militärischen Institutionen dauerhaft auslagern würden.
Schlimmer noch: Die ohnehin für ein Verteidigungsbudget bescheidenen 13 Milliarden Euro, die die EU-Kommission für die kommenden sieben Jahre ab 2021 vorgesehen hatte, wurden nun auch noch halbiert. Für weniger als eine Milliarde Euro pro Jahr bekommt man keine ernsthafte Verteidigungsposition für einen ganzen Kontinent. Polen allein gibt zehnmal so viel aus. Und ich frage mich, was für eine Katastrophe an unseren Grenzen eintreten müsste, damit Europa aufwacht und handelt.
Boltons Vorschlag ist klug – aus US-Perspektive. Er schlägt vor, Europa solle sich weniger auf den Schutz der direkten Nachbarschaft konzentrieren, sondern lieber Sicherheitsverpflichtungen im Fernen Osten übernehmen – also dort, wo die Vereinigten Staaten Allianzen aufbauen, um der wachsenden Macht Chinas zu begegnen. Europas nationale Armeen dürfen also die Lücken bei US-Einsätzen schließen, wie bei Amerikas "War on Terror". Nun ja, dieser Offenheit möchte ich ebenso offen entgegnen: Das wird nicht passieren. Wir teilen zwar die Werte von Demokratien wie Japan, Südkorea, Australien, Indonesien und Indien – dennoch haben wir haben keine militärischen Verpflichtungen gegenüber diesen Ländern, und unsere Wähler würden uns niemals erlauben, solche einzugehen. Ja, wir sollten zusammenarbeiten und unsere gemeinsame Regulierungsmacht einsetzen, um China dazu zu bringen, den Geist der WTO zu respektieren, unsere Unternehmen fair zu behandeln und die Sicherheit unserer Kommunikation und unserer Infrastruktur zu schützen. Aber militärisch gesehen, fürchte ich, wird John die Briten überreden müssen, einen ihrer nagelneuen Flugzeugträger zu schicken.
Also nein, wir werden keine Truppen in den Fernen Osten entsenden. Aber wir können den Vereinigten Staaten trotzdem helfen, die Last der Führungsrolle zu tragen, indem wir mehr unsere eigenen Grenzen besser schützen. Wir sollten die Vereinigten Staaten nie wieder um Hilfe bitten müssen, wenn es um Warlords oder Söldner im südlichen Mittelmeerraum geht, oder um einem eingefrorenen Konflikt in Osteuropa. Ich habe dem Europäischen Parlament vorgeschlagen, den Aufbau einer Armee neu zu formulieren: beispielsweise als Europäische Legion. Diese Legion würde nicht aus nationalen Bataillonen bestehen, sondern aus Freiwilligen aus den Mitgliedsstaaten. Eine solche Einheit, die dem Europäischen Rat für Auswärtige Angelegenheiten unterstellt wäre und aus dem EU-Haushalt finanziert werden müsste, könnte tatsächlich ohne die üblichen politischen Gegenreaktionen eingesetzt werden. Man wäre dann zwar nicht "strategisch autonom", im Sinne einer Armee – aber zumindest könnte eine solche Einheit tatsächlich helfen.
Bolton sollte darüber nachdenken, dass die amerikanischen Rebellen damals im Kampf gegen die Briten nicht die Milizen der einzelnen Bundesstaaten vereinigten, sondern mit der Kontinentalarmee eine ganz neue Streitmacht gründeten. Solange die Vereinigten Staaten noch eine Konföderation waren, gab es Probleme mit der Kommandoführung, der Koordination und der Versorgung. Es war Frankreich, das der Kontinentalarmee schließlich unter die Arme griff. Das war der Grund, warum sie sich durchsetzen konnte.&nbsp;

Worten Taten folgen lassen: Plädoyer für eine Europäische Legion

Die gemeinsamen militärischen Initiativen der EU sind wenig erfolgreich, eine EU-Armee utopisch. Warum nicht eine Freiwilligenlegion schaffen? 

Walking the Walk Means Paying for a European Legion

The EU’s battle groups are unusable, most of our joint initiatives are useless. What calamity on our borders will it take for Europe to wake up?

Radek Sikorski