Wobec fryzjerów, restauratorów czy kosmetyczek władza wymaga przestrzegania prawa pod groźbą wysokiej kary. Tylko z Kościołem rząd negocjuje obostrzenia, a na dodatek permanentnie mu ulega. Zachorowania notowane są codziennie w dziesiątkach tysięcy, zgony w setkach, ale to nic – kościoły pozostają otwarte na wiernych i na... koronawirusa.

Zgodnie z artykułem 25 Konstytucji RP „władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych”. Niestety praktyka znacznie odbiega od tego zapisu. Kościół katolicki ma mnóstwo <a href="https://www.money.pl/gospodarka/ksieza-a-podatki-zdaniem-wiekszosci-polakow-powinni-zostac-opodatkowani-6338038371903617a.html" rel="noopener noreferrer" target="_blank">przywilejów podatkowych</a>, otrzymuje miliardy złotych od państwa, krzyże są w wielu instytucjach publicznych, odwołanie do wartości chrześcijańskich znajduje się w ustawie o Krajowej Radiofonii i Telewizji, obowiązuje też kuriozalny zapis Kodeksu karnego o ochronie uczuć religijnych, który jest stosowany wyłącznie wobec religii katolickiej. Strukturalne uprzywilejowanie kleru katolickiego jest też widoczne podczas pandemii koronawirusa.
Kościół przez setki lat zagospodarowywał lęki społeczne związane z klęskami żywiołowymi, wojnami i epidemiami. Duchowni przedstawiali je jako karę za grzechy, a jedynym ratunkiem miało być poddanie się woli Kościoła.
Współczesne społeczeństwa są zlaicyzowane, świat został odczarowany z religijnych znaczeń, a jednak w Polsce Kościół katolicki wciąż czerpie z wyobrażeń popularnych w dawnych wiekach. Klimat mu zresztą sprzyja: epidemia codziennie zabija setki ludzi, wciąż nie ma skutecznego leku na koronawirusa, szczepienia idą wolno, władza nie radzi sobie i działa niespójnie, powszechne są załamania psychiczne, nerwice i depresje. Kościół o tym wie i stara się odbudować swoją pozycję, przedstawiając się jako jedyna instytucja, która oferuje wsparcie duchowe, poczucie bezpieczeństwa i ładu.
<h3>Odwrót od Kościoła</h3>
Ofensywa ideologiczna Kościoła trwa, ale zarazem w ostatnich miesiącach wychodzi na jaw coraz więcej patologii związanych z najwyższymi hierarchami Episkopatu. Nie jest już tajemnicą, że wielu biskupów na masową skalę ukrywało księży pedofilów, a mimo to wciąż pozostają bezkarni i chronią się przed wymiarem sprawiedliwości. Tymczasem zgodnie z niedawnym sondażem United Surveys dla „Wprost” blisko 60 proc. ankietowanych opowiedziało się za dymisją całego Episkopatu. Ponadto Polacy i Polki nie zgadzają się z tezą rozpowszechnianą przez władzę i hierarchów kościelnych, że „poza nauką Kościoła katolickiego nie ma dziś żadnego innego systemu wartości, którym Polacy mogliby się kierować”. W sondażu IPSOS dla OKO.press z taką tezą nie zgodziło się 63 proc. badanych, a przeciwnego zdania było 32 proc. ankietowanych. Również sondaże CBOS dowodzą spadku zaufania do Kościoła. Zgodnie z ostatnim badaniem z lutego bieżącego roku 46 proc. badanych negatywnie ocenia działalność Kościoła, a 43 proc. ma opinię pozytywną.
Widać zatem, że sama zmasowana propaganda katolicka w mediach publicznych czy w przekazie Ministerstwa Edukacji i Nauki nie wystarcza, kiedy widać tak drastyczny rozdźwięk pomiędzy deklarowanym systemem wartości a postępowaniem hierarchów.
<h3>Katolickie koronaparty</h3>
Ale nawet jeżeli Kościół rzeczywiście cieszyłby się powszechnym autorytetem i zaufaniem, nie powinien stać ponad prawem. W czasach epidemii równość wobec prawa i spójność działań władz publicznych są szczególnie istotne. Uprzywilejowanie wybranych podmiotów czy grup zawodowych rodzi uzasadnioną nieufność społeczeństwa i osłabia legitymizację działań instytucji państwowych. Trudno zrozumieć uciążliwe nakazy i zakazy, skoro nie obowiązują one wszystkich. Dla wielu z nas kościół może być miejscem uniesień duchowych i kontemplacji, ale dla innych taką funkcję mogą pełnić czytelnie, kina, siłownie czy teatry.
Tymczasem od początku epidemii to właśnie kościoły są jedynymi placówkami, które nie zapewniają dóbr i usług niezbędnych do życia, a mimo to pozostają otwarte. Na dodatek rząd nawet nie tłumaczy społeczeństwu, skąd taka decyzja. Trudno uzasadnić, dlaczego ludzie mogą gromadzić się w kościołach, a nie mogą, nawet przy zachowaniu ścisłych limitów, w kinach, teatrach czy na basenach. Jest to tym bardziej niepojęte, że dotychczas właściciele placówek świeckich w większym stopniu przestrzegali obostrzeń niż księża w kościołach. Podczas imprez kościelnych wielokrotnie łamano przepisy sanitarne, a mimo to władza nie wyciągnęła z tych doświadczeń żadnych lekcji.
Na dodatek wielu wysoko postawionych duchownych otwarcie kpi z niebezpieczeństw związanych z koronawirusem. Niedawno biskup Ignacy Dec nie tylko otwarcie opowiedział się przeciwko zamykaniu kościołów, ale też był krytyczny wobec obostrzeń związanych z ograniczaniem liczby wiernych na mszach. „Gdy dochodziło do strasznych epidemii, a ludzie masowo umierali, to żadna władza – nigdy – nie zdecydowała się na zamknięcie świątyń. To były te miejsca, gdzie ludzie wierzący szukali ratunku i gdzie go znajdowali. Teraz próbuje się nam wmówić, że świątynie są niebezpieczne dla naszego zdrowia. […] Mamy prawo się gromadzić i oddawać Bogu chwałę. A to możliwe jest w pełni tylko w świątyniach” – powiedział duchowny w rozmowie z "Naszym Dziennikiem".
Stanowisko Deca poparł rzecznik Akcji Katolickiej w Polsce, Artur Dąbrowski, który zadekretował, że „naród chce spędzić święta zgodnie ze swoją wiarą i polską tradycją. I żadna władza nie ma prawa tej możliwości nas pozbawiać”. „Nasz Dziennik” przytoczył też słowa prezesa Marszu Niepodległości, Roberta Bąkiewicza, który jasno zadeklarował, że „zamykanie świątyń lub wprowadzanie drastycznych limitów jest niedopuszczalne”. Również zaprzyjaźniony z władzą ksiądz Tadeusz Rydzyk kategorycznie skrytykował pomysły zamykania kościołów lub ograniczania liczby wiernych. Rydzyk stwierdził, że ograniczenia w liczbie osób biorących udział w mszach prowadzą do opanowywania wiernych przez Szatana i dlatego biorą oni udział w protestach kobiet. Dlatego, jego zdaniem, udział w mszach powinien być masowy, zaś „modlitwę przez internet zostawmy tym, którzy chodzić nie mogą”. To, jak Tadeusz Rydzyk lekceważy obostrzenia epidemiczne, widać było wyraźnie w czasie grudniowych urodzin Radia Maryja, w której brało udział wielu polityków partii rządzących.
Kościół, obok Konfederacji, jest w tej chwili największym i najbardziej wpływowym środowiskiem, które walczy z reżimem sanitarnym i przyczynia się do wzrostu zakażeń. Istotne są tutaj nie tylko naciski, by nie zamykać kościołów i nie ograniczać limitu wiernych, ale też przekaz, zgodnie z którym walka z epidemią jest drugorzędna wobec misji kleru. Kościół wysyła jasny przekaz: dyscyplina, posłuszeństwo wobec wymagań wiary i oczywiście płacenie na tacę są ważniejsze niż zdrowie i życie obywateli. Bo, jak powiedział Robert Bąkiewicz w cytowanym już artykule w „Naszym Dzienniku”: „Nasze życie jest tylko etapem w drodze do Ojca. Potrzebujemy sakramentów, potrzebujemy Kościoła. A państwo jest zobowiązane dbać o nas i pozwolić nam na pełne życie wiarą”.
<h3>Kościół ponad prawem</h3>
Podejście Kościoła do epidemii jest cyniczne i bardzo szkodliwe społecznie, ale za przestrzeganie przepisów w Polsce odpowiada państwo. Szczególnie w czasie epidemii jest ważne, by instytucje publiczne sprawnie i transparentnie tłumaczyły obywatelom, skąd biorą się obostrzenia i dlaczego powinni się do nich stosować. Nie powinno być tu miejsca na faworyzowanie żadnych osób ani instytucji. Tymczasem rząd od wielu miesięcy działa chaotycznie. Zamyka i otwiera lasy, cmentarze, siłownie, restauracje, kawiarnie, sklepy czy kina, nie konsultując z nikim swoich decyzji. Właścicieli placówek handlowych i usługowych najbardziej boli nie to, że są obostrzenia, tylko że są one nieprzewidywalne, niespójne i niekonsekwentne, tak że trudno się do nich przygotować. Ponadto władza unika dialogu z przedstawicielami poszczególnych branż, co tym bardziej rodzi społeczny opór i złość.
Tylko Kościół ma pozycję nadzwyczajną – kościoły nie są zamknięte, a wszelkie zmiany dotyczące limitów osób w środku są konsultowane z władzami kościelnymi. Kościół jest więc jedyną grupą nacisku, z którą rząd negocjuje obostrzenia, a na dodatek, której permanentnie ulega. Wobec fryzjerów, restauratorów czy kosmetyczek władza wymaga przestrzegania prawa pod groźbą wysokiej kary. Wobec księży rząd wymaga niezobowiązującego „poważnego podejścia”. „Kierując się troską o życie i zdrowie wiernych, uczestniczących w życiu Kościoła, apelujemy do wszystkich księży proboszczów o bardzo poważne podejście do obowiązujących zasad dotyczących liczby wiernych, którzy w jednym czasie mogą uczestniczyć w nabożeństwach” – czytamy we wspólnym komunikacie Ministerstwa Zdrowia i Episkopatu. Co ciekawe, sam minister zdrowia przyznał niedawno, że limity osób w kościołach nie są raczej przestrzegane, mimo to nie podjął żadnych kroków dyscyplinujących.
Również policja traktuje kościoły jako placówki, które mogą omijać polskie prawo. „Nie mamy zwyczaju kontroli doraźnych w świątyniach, nigdy takich kontroli nie było […] Jako policja liczymy przede wszystkim na odpowiedzialność duchownych i wiernych” – oświadczył komendant główny policji, gen. insp. Jarosław Szymczyk. Pytany o szczegóły działań policji odnośnie do kościołów Szymczyk odparł, że policja „prosi i apeluje” o przestrzeganie obostrzeń. Innymi słowy, rzecznik przyznał, że policja nie zamierza egzekwować przestrzegania prawa od duchownych.
Stawianie kleru poza i ponad obowiązującymi przepisami nie tylko stanowi brutalny dowód braku praworządności, ale też, szczególnie w czasie epidemii, jest destrukcyjne dla całego społeczeństwa.

Kościół otwarty na COVID-19

Zachorowania notowane są codziennie w dziesiątkach tysięcy, zgony w setkach, ale to nic – kościoły pozostają otwarte na wiernych i na... koronawirusa.

Hairdressers, beauticians and restaurant owners all abide by the current restrictions in place under the threat of high penalties. Yet the government continues to negotiate with the Catholic Church in a series of never-ending concessions. Every day tens of thousands cases and hundreds of deaths are reported, but that doesn't matter –  churches remain open to the faithful and to Covid-19

According to Article 25 of the Polish Constitution: "Public authorities in the Republic of Poland shall be impartial in matters of personal conviction, whether religious or philosophical, or in relation to outlooks on life." Unfortunately, the reality is far from this. The Catholic Church has numerous tax privileges, it receives billions of zlotys from the state, crosses are displayed in many public institutions, references to Christian values can be found in the Polish Broadcasting Act, and finally we have the grotesque provision of the Criminal Code on the protection of religious feelings, which is applied only to the Catholic religion. The systemic privileging of the Catholic clergy is also evident during the Covid-19 pandemic.
For hundreds of years, the Church has exploited public fears of natural disasters, wars and epidemics. The clergy presented them as punishment for sins, and the only possible salvation was to submit to the will of the Church.
Modern societies are secularised, the world has become disenchanted with religious explanations, and yet in Poland the Catholic Church still draws on imagery popular in previous centuries. The current climate facilitates this: the epidemic kills hundreds of people every day, there is still no effective cure for the Covid-19, vaccinations are progressing slowly, the authorities fail and act incoherently, mental breakdowns, neurosis and depression are common. The Church knows this, and it is trying to rebuild its position by presenting itself as the only institution that offers spiritual support, a sense of security and order.
<h3>Retreat from the Church</h3>
The ideological offensive of the Church is ongoing, but at the same time, in recent months, more and more abuses of power connected with the highest members of the Episcopate have come to light. It is no longer a secret that many bishops concealed paedophile priests on a massive scale, and yet they still remain unpunished and protect themselves from justice. Meanwhile, according to the recent United Surveys poll for Wprost, almost 60 percent of Poles are in favour of dismissing the whole Episcopate. Moreover, Polish men and women do not agree with the thesis spread by the authorities and church hierarchy that "nowadays there is no alternative value system that Poles could follow, besides the teachings of the Catholic Church." In a survey conducted by IPSOS for OKO.press, 63 percent of respondents disagreed with this statement, while 32 percent of respondents expressed the opposite opinion. Also, CBOS surveys show a decline in confidence in the Church. According to the last survey from February this year, 46 percent of respondents assess the activities of the Church negatively, and 43 percent have a positive opinion.
Therefore, it can be seen that the intensification of Catholic propaganda in public media or in statements from the Ministry of Education and Science is not sufficient to disguise the drastic discrepancy between the declared system of values and the conduct of the Church hierarchy.
<h3>Catholic coronaparties</h3>
But even if the Church did indeed enjoy universal authority and trust, it should not stand above the law. Equality before the law and policies of the public authorities are particularly important during a pandemic. Privileging selected topics or professional groups breeds justified distrust of society and weakens the legitimacy of state institutions' actions. It is difficult to understand burdensome prescriptions and restrictions if they do not apply to everyone. For many of us, churches can be a space that facilitates a spiritual experience and contemplation, but for others, libraries, cinemas, gyms or theatres may serve the same purpose.
Meanwhile, since the beginning of the pandemic churches are the only establishments that do not provide essential goods and services to have remained open. On top of that, the government doesn't even explain to the public why it made such a decision. It is difficult to justify why people can gather in churches but cannot in cinemas, theatres or swimming pools, even with strict measures in place. It is all the more incomprehensible that so far the owners of secular facilities have complied with the restrictions to a greater extent than priests in churches. Sanitary regulations were repeatedly broken during church events, and yet the authorities did not learn from these experiences.
In addition, many high-ranking priests openly mock the dangers of Covid-19. Recently, Bishop Ignacy Dec not only openly spoke out against closing churches, but was also critical of restrictions on limiting the number of worshippers during mass. "When there were terrible epidemics and people died en masse, no authority ever decided to close churches. These were the places where believers looked for salvation and is where they found it. Now they are trying to tell us that temples are dangerous to our health. We have a right to gather and worship God. This is only truly possible in a temple", said &nbsp;Dec in an interview with Nasz Dziennik.
His position was supported by the spokesman of Catholic Action in Poland, Artur Dabrowski, who declared that "the nation wants to spend Christmas according to its faith and Polish tradition. No authority has the right to deprive us of this." Nasz Dziennik also quoted the words of Robert Bąkiewicz, the chairman of the Independence March, who clearly declared that "closing churches or introducing drastic limits is unacceptable." Father Tadeusz Rydzyk, a friend of the authorities, also categorically criticised the idea of closing churches or limiting the number of worshipers. Rydzyk said that limits on the number of people attending mass lead to Satan's control over the faithful, which is why they take part in women's protests. Therefore, in his opinion mass should be attended and "let's leave praying through the Internet for those who cannot come." The way Tadeusz Rydzyk disregards the pandemic restrictions could be clearly seen during the December anniversary celebrations of his Radio Maryja, which were attended by numerous politicians from the governing parties.
The Church, alongside the Confederation, the far-right coalition in the Polish parliament, is at present the biggest and the most influential body that fights against the sanitary regime and while contributing to the growth of infections. What is important here is not only the pressure not to close churches or limit the maximum number of worshipers, but also the message that the fight against the pandemic is secondary to the mission of the clergy. The Church sends a clear message: discipline, obedience to the demands of faith, and of course collecting the money on the tray are more important than the health and life of citizens. Because, as Robert Bąkiewicz said in the above mentioned article from Nasz Dziennik: "Our life is only a stage on the way to the Father. We need sacraments, we need the Church. And the state is obliged to take care of us and let us live our faithfully."
<h3>Church above the law</h3>
The Church's approach to the pandemic is cynical and socially harmful, but it is the state that is responsible for obeying the law in Poland. Especially during a pandemic it is important that public institutions explain efficiently and transparently to the citizens where the restrictions come from and why they should obey them. There should be no room for discriminating in favour of any person or institution. Meanwhile, the government has been acting chaotically for many months. It has been closing and opening forests, cemeteries, gyms, restaurants, cafés, shops and cinemas without consulting with anyone. What hurts the owners of commercial and service establishments is not that there are restrictions, but that they are unpredictable, inconsistent and inconsequential, so it is difficult to prepare for them. Moreover, the authorities avoid dialogue with representatives of particular branches, which generates even more social resistance and anger.
Only the Church has an extraordinary position: churches are not closed, and any changes regarding limiting the number of people inside are first discussed in consultation with church authorities. Thus, the Church is the only entity with which the government negotiates restrictions and, what's more, it permanently gives way to it. In the case of hairdressers, beauticians or restaurant owners the authorities require compliance with the law under the threat of a heavy fine. In the case of priests, the government requires a non-binding declaration of a "serious approach". "Guided by our concern for the life and health of the faithful who participate in the life of the Church, we appeal to all parish priests to take a very serious approach to the current rules regarding the number of worshipers who can attend services at one time" – reads the joint statement from the Ministry of Health and the Episcopate. Interestingly, the health minister himself recently admitted that the limit on people in churches is not likely to be respected, yet he has not taken any disciplinary action.
The police also regard churches as establishments that can circumvent Polish law. "We do not have a custom of ad hoc inspections in churches, there have never been any such inspections [...] As police, we count first and foremost on the responsibility of the clergy and the worshipers", stated Police Chief Inspector General Jarosław Szymczyk. When asked about the details of police actions regarding churches, Szymczyk replied that the police "ask and appeal" for restrictions to be observed. In other words, the spokesman admitted that the police do not intend to enforce compliance with the law when it comes to the clergy.
Placing the clergy outside and above existing laws is not only brutal evidence of a lack of rule of law, but it is also, especially during a pandemic, destructive to society as a whole.

Church Open for Covid-19

Every day tens of thousands cases and hundreds of deaths are reported, but Polish churches remain open to the faithful and to Covid-19

Mientras que peluqueros, esteticistas y dueños de restaurantes acatan las normas bajo la amenaza de sanciones, el Gobierno polaco negocia concesiones con la Iglesia católica. Cada día se registran decenas de miles de casos y cientos de muertes, pero los templos siguen abiertos para los fieles y el covid-19

Según el artículo 25 de la Constitución polaca, "las autoridades públicas de la República de Polonia serán imparciales en cuestiones de convicciones personales, ya sean religiosas o filosóficas, o en relación con las perspectivas de vida". Por desgracia, la realidad es muy distinta. La Iglesia católica goza de numerosos privilegios fiscales, recibe miles de millones de zlotys del Estado, se exhiben cruces en muchas instituciones públicas y se encuentran referencias a los valores cristianos en la Ley de Radiodifusión. Además, tenemos la grotesca disposición del Código Penal sobre la protección de los sentimientos religiosos, que se aplica solo a la religión católica. Ese privilegio sistémico del clero católico también se ha evidenciado durante la pandemia del covid-19.
La Iglesia ha explotado el miedo del público a las catástrofes naturales, las guerras y las epidemias durante siglos. El clero los presentaba como un castigo por los pecados, y la única salvación posible era someterse a la voluntad de la Iglesia.
Las sociedades modernas están secularizadas, el mundo se ha desencantado de las explicaciones religiosas y, sin embargo, la Iglesia católica en Polonia todavía recurre a la imaginería popular de otras épocas. La situación se lo facilita: la pandemia mata a cientos de personas cada día, todavía no hay una cura eficaz para el covid-19, las vacunas avanzan con lentitud, las autoridades fracasan y actúan con incoherencia, y las crisis mentales, la neurosis y la depresión son habituales. La Iglesia lo sabe y trata de reconstruir su posición al presentarse como la única institución que ofrece orden, apoyo espiritual, sensación de seguridad.
<h3>Retirada de la Iglesia</h3>
La ofensiva ideológica de la Iglesia continúa, pero en los últimos meses también han salido a la luz más y más abusos de poder relacionados con los más altos miembros del episcopado. Ya no es un secreto que muchos obispos encubrieron a sacerdotes pederastas a gran escala, y sin embargo siguen impunes y se protegen de la justicia. Entretanto, según el reciente sondeo de United Surveys para Wprost, casi el 60% de las personas en Polonia está a favor de destituir a todo el episcopado. Además, en una encuesta de IPSOS para OKO.press, el 63% de los encuestados está en desacuerdo con que "hoy en día no hay ningún sistema de valores alternativo que los polacos puedan seguir, aparte de las enseñanzas de la Iglesia católica", tesis difundida por las autoridades y la jerarquía eclesiástica, mientras que el 32% sí está de acuerdo. Asimismo, las encuestas de CBOS muestran un descenso de la confianza en la Iglesia. Según la última encuesta de febrero de este año, el 46% de los encuestados evalúa negativamente las actividades de la Iglesia, por un 43% que tiene una opinión positiva.
Por tanto, la intensificación de la propaganda católica en los medios de comunicación públicos o en las declaraciones del Ministerio de Educación y Ciencia no es suficiente para disimular la drástica discrepancia entre el sistema de valores declarado y la conducta de la jerarquía eclesiástica.
<h3>'Coronafiestas' católicas</h3>
Aunque la Iglesia goce de autoridad y confianza universal, no debería estar por encima de la ley. La igualdad ante la ley y las políticas de los poderes públicos son más importantes aún durante una pandemia. Privilegiar temas o grupos profesionales genera una desconfianza justificada de la sociedad y debilita la legitimidad de las acciones de las instituciones estatales. Es difícil entender las prescripciones y restricciones onerosas si no se aplican a todos. El tempo puede ser un espacio que facilita la experiencia espiritual y la contemplación para muchos de nosotros, pero para otros eso lo puede ofrecer una biblioteca, el cine, el gimnasio o un teatro.
Pero desde el comienzo de la pandemia, las iglesias son los únicos lugares que no proporcionan bienes y servicios esenciales que han permanecido abiertos. Por si fuera poco, el Gobierno ni siquiera explica por qué ha tomado esa decisión. Es difícil justificar por qué la gente puede reunirse en los templos pero no en los cines, teatros o piscinas, incluso con medidas estrictas. Resulta aún más incomprensible que hasta ahora los propietarios de las instalaciones laicas hayan cumplido las restricciones en mayor medida que los sacerdotes de las iglesias. Las normas sanitarias se han incumplido durante los actos eclesiásticos, pero las autoridades no han aprendido de estas experiencias.
Además, muchos sacerdotes de alto rango se burlan de los peligros del coronavirus. Hace poco, el obispo Ignacy Dec se pronunció contra el cierre de iglesias y criticó las restricciones para limitar el número de fieles durante la misa. "Cuando hubo terribles epidemias y la gente murió en masa, ninguna autoridad decidió cerrar las iglesias. Eran los lugares donde los creyentes buscaban la salvación y donde la encontraban. Ahora pretenden decirnos que los templos son peligrosos para nuestra salud. Tenemos derecho a reunirnos y adorar a Dios. Esto solo es posible de verdad en un templo", dijo Dec en una entrevista con el diario católico Nasz Dziennik.
Su postura la apoyó el portavoz de Acción Católica en Polonia, Artur Dabrowski: "La nación quiere pasar la Navidad según su fe y la tradición polaca. Ninguna autoridad tiene derecho a privarnos de ello", declaró. Nasz Dziennik también citó las palabras del presidente de la Marcha de la Independencia, Robert Bąkiewicz, que sostuvo que "cerrar las iglesias o introducir límites drásticos es inaceptable." El sacerdote Tadeusz Rydzyk, amigo de las autoridades, también criticó la idea de cerrar iglesias o limitar el número de fieles. Rydzyk afirmó que limitar el número de asistentes a misa conducía al control de Satanás sobre los fieles, y que por eso muchas de esas personas participaban en las protestas de las mujeres. Por eso, en su opinión, hay que asistir a misa y "dejar la oración por internet para los que no pueden venir". La forma en que el cura hace caso omiso de las restricciones por la pandemia se vio durante las celebraciones del aniversario de su Radio Maryja en diciembre, a las que asistieron numerosos políticos de los partidos gobernantes.
La Iglesia, junto con la Confederación, la coalición de extrema derecha en el Parlamento polaco, es el organismo más grande e influyente que lucha contra el régimen sanitario y que al mismo tiempo contribuye al aumento de las infecciones. Lo importante no es solo la presión para que no se cierren las iglesias o se limite el número máximo de fieles, sino también el mensaje de que la lucha contra la pandemia es secundaria respecto a la misión del clero. La Iglesia envía un mensaje rotundo: la disciplina, la obediencia a las exigencias de la fe y, por supuesto, la recaudación en la bandeja son más importantes que la salud y la vida de los ciudadanos. Porque, como decía Bąkiewicz en el artículo de Nasz Dziennik: "Nuestra vida es solo una etapa en el camino hacia el Padre. Necesitamos los sacramentos, necesitamos la Iglesia. Y el Estado está obligado a cuidarnos y dejarnos vivir nuestra fe".
<h3>La Iglesia, por encima de la ley</h3>
El enfoque de la Iglesia ante la pandemia es cínico y dañino para la sociedad, pero el Estado es el responsable de cumplir la ley en Polonia. En especial durante una pandemia, es importante que las instituciones públicas expliquen de forma eficaz y transparente a los ciudadanos de dónde proceden las restricciones y por qué deben obedecerlas. No debe haber lugar para discriminar a favor de ninguna persona o institución. Mientras tanto, el Gobierno ha actuado de forma caótica durante meses: ha cerrado y abierto bosques, cementerios, gimnasios, restaurantes, cafeterías, tiendas y cines sin consultar a nadie. Lo que perjudica a los propietarios de establecimientos comerciales y de servicios no son las restricciones, sino que sean imprevisibles, incoherentes e intrascendentes, por lo que es difícil adaptarse. Además, las autoridades evitan dialogar con representantes de determinados sectores, lo que genera aún más resistencia y enfado social.
Solo la Iglesia tiene una posición extraordinaria: las iglesias no se cierran, y cualquier cambio relativo a la limitación del número de personas en su interior se discute primero en consulta con las autoridades eclesiásticas. La Iglesia es la única entidad con la que el Gobierno negocia las restricciones y, además, a la que le hace concesiones todo el tiempo. A los peluqueros, esteticistas o dueños de restaurantes, las autoridades les exigen que cumplan la ley bajo la amenaza de una multa fuerte, mientras que a los sacerdotes les exige una declaración no vinculante de "enfoque serio". "Guiados por nuestra preocupación por la vida y la salud de los fieles que participan en la vida de la Iglesia, hacemos un llamamiento a todos los párrocos para que adopten un enfoque muy serio respecto a las normas actuales relativas al número de fieles que pueden asistir a los servicios a la vez", se lee en la declaración conjunta del Ministerio de Sanidad y el Episcopado. El propio ministro de Sanidad ha admitido que es probable que no se respete el límite de personas en las iglesias, pero no ha tomado ninguna medida disciplinaria.
La Policía también considera que las iglesias pueden eludir la ley: "No tenemos la costumbre de realizar inspecciones ad hoc en las iglesias, nunca las ha habido [...]. Como Policía, contamos ante todo con la responsabilidad del clero y de los fieles", declaró el inspector general Jarosław Szymczyk. Sobre los detalles de las acciones policiales en relación con las iglesias, Szymczyk asegura que la policía "pide y apela" a que se respeten las restricciones. En otras palabras, admite que la Policía no tiene intención de imponerle el cumplimiento de la ley al clero.
Situar al clero al margen y por encima de las leyes no solo es una prueba brutal de la falta de Estado de derecho; también es destructivo para la sociedad en su conjunto, sobre todo en plena pandemia.

La Iglesia polaca mantiene sus privilegios en plena pandemia

Cada día se registran decenas de miles de casos y cientos de muertes, pero los templos en Polonia siguen abiertos para los fieles y el covid-19

Friseure, Kosmetikerinnen und Restaurantbesitzer halten sich unter Androhung hoher Strafen an die derzeit geltenden Einschränkungen. Dennoch verhandelt die Regierung weiterhin mit der katholischen Kirche über eine Reihe scheinbar endloser Zugeständnisse. Jeden Tag werden zehntausende Fälle und hunderte von Todesfällen gemeldet, aber das macht nichts – die Kirchen bleiben für die Gläubigen und für Covid-19 offen.

In Artikel 25 der polnischen Verfassung heißt es: "Die Behörden in der Republik Polen sind unparteiisch in Fragen der persönlichen Überzeugung, sei es religiöser oder philosophischer Art, oder in Bezug auf die Lebensanschauung." Leider ist die Realität weit davon entfernt. Die katholische Kirche hat zahlreiche Steuerprivilegien, sie erhält Milliarden Zloty vom Staat, in vielen öffentlichen Einrichtungen hängen Kreuze, im polnischen Rundfunkgesetz finden sich Hinweise auf christliche Werte, und schließlich haben wir die groteske Bestimmung des Strafgesetzbuches über den Schutz religiöser Überzeugungen, die nur auf die katholische Religion angewendet wird. Die systemische Privilegierung des katholischen Klerus wird auch während der Covid-19-Pandemie deutlich.
Jahrhunderte lang hat die Kirche Ängste vor Naturkatastrophen, Kriegen und Epidemien ausgenutzt. Der Klerus stellte sie als Strafe für Sünden dar. Die einzig mögliche Rettung bestünde darin, sich dem Willen der Kirche zu unterwerfen.
Die modernen Gesellschaften sind säkularisiert, die Welt ist ernüchtert von religiösen Erklärungen, und doch greift die katholische Kirche in Polen immer noch auf Bilder zurück, die in früheren Jahrhunderten beliebt waren. Das gegenwärtige Klima begünstigt dies: Die Epidemie tötet jeden Tag Hunderte von Menschen, es gibt immer noch kein wirksames Heilmittel gegen Covid-19, die Impfungen kommen nur langsam voran, die Behörden versagen und handeln inkohärent, psychische Zusammenbrüche, Neurosen und Depressionen sind an der Tagesordnung. Die Kirche weiß das, und sie versucht, ihre Position wieder aufzubauen, indem sie sich als einzige Institution präsentiert, die spirituellen Halt, ein Gefühl von Sicherheit und Ordnung bietet.
<h3>Rückzug aus der Kirche</h3>
Die ideologische Offensive der Kirche geht weiter, aber gleichzeitig sind in den letzten Monaten immer mehr Machtmissbräuche im Zusammenhang mit den höchsten Mitgliedern des Episkopats ans Licht gekommen. Es ist kein Geheimnis mehr, dass viele Bischöfe pädophile Priester im großen Stil gedeckt haben, und dennoch bleiben sie ungestraft und schützen sich vor der Justiz. Inzwischen sind laut der jüngsten Umfrage von "United Surveys" für Wprost fast 60 Prozent der Polen dafür, den gesamten Episkopat abzusetzen. Außerdem stimmen die polnischen Männer und Frauen nicht mit der von den Behörden und der Kirchenhierarchie verbreiteten These überein, dass es "heutzutage kein alternatives Wertesystem gibt, dem die Polen folgen könnten, außer den Lehren der katholischen Kirche." In einer von IPSOS für OKO.press durchgeführten Umfrage stimmten 63 Prozent der Befragten dieser Aussage nicht zu, während 32 Prozent der Befragten die gegenteilige Meinung vertraten. Auch die Umfragen von CBOS zeigen einen Rückgang des Vertrauens in die Kirche. Laut der letzten Umfrage vom Februar dieses Jahres bewerten 46 Prozent der Befragten die Aktivitäten der Kirche negativ, 43 Prozent haben eine positive Meinung.
Es zeigt sich also, dass die Intensivierung der katholischen Propaganda in den öffentlichen Medien oder in Verlautbarungen des Ministeriums für Bildung und Wissenschaft nicht ausreicht, um die drastische Diskrepanz zwischen dem erklärten Wertesystem und dem Verhalten der kirchlichen Hierarchie zu verschleiern.
<h3>Katholische Krönungsfeiern</h3>
Aber selbst wenn die Kirche tatsächlich universelle Autorität und Vertrauen genießen würde, sollte sie nicht über dem Gesetz stehen. Die Gleichheit vor dem Gesetz und die Politik der staatlichen Behörden sind während einer Pandemie besonders wichtig. Die Privilegierung ausgewählter Themen oder Berufsgruppen erzeugt ein berechtigtes Misstrauen der Gesellschaft und schwächt die Legitimität des Handelns staatlicher Institutionen. Es ist schwierig, belastende Vorschriften und Einschränkungen zu verstehen, wenn sie nicht für alle gelten. Für viele von uns können Kirchen ein Raum sein, der eine spirituelle Erfahrung und Kontemplation ermöglicht, für andere können Bibliotheken, Kinos, Turnhallen oder Theater denselben Zweck erfüllen.
In der Zwischenzeit sind die Kirchen seit Beginn der Pandemie die einzigen Einrichtungen, die keine lebenswichtigen Güter und Dienstleistungen anbieten und trotzdem geöffnet geblieben sind. Hinzu kommt, dass die Regierung der Öffentlichkeit nicht einmal erklärt, warum sie eine solche Entscheidung getroffen hat. Es ist schwer zu begründen, warum sich Menschen in Kirchen versammeln können, aber nicht in Kinos, Theatern oder Schwimmbädern, selbst wenn es strenge Maßnahmen gibt. Umso unverständlicher ist es, dass sich die Betreiber von säkularen Einrichtungen bisher stärker an die Beschränkungen gehalten haben als Priester in Kirchen. Immer wieder wurde bei kirchlichen Veranstaltungen gegen Hygienevorschriften verstoßen, und dennoch haben die Behörden nicht aus diesen Erfahrungen gelernt.
Hinzu kommt, dass sich viele hochrangige Priester offen über die Gefahren von Covid-19 mokieren. Kürzlich sprach sich Bischof Ignacy Dec nicht nur offen gegen die Schließung von Kirchen aus, sondern kritisierte auch die Beschränkung der Zahl der Gottesdienstbesucher während der Messe. "Als es schreckliche Epidemien gab und Menschen massenhaft starben, hat keine Behörde jemals beschlossen, Kirchen zu schließen. Das waren die Orte, an denen die Gläubigen nach Erlösung suchten und sie fanden sie auch. Jetzt versucht man uns zu sagen, dass Tempel gefährlich für unsere Gesundheit sind. Wir haben ein Recht darauf, uns zu versammeln und Gott anzubeten. Das ist nur in einem Tempel wirklich möglich", sagte Dec in einem Interview mit Nasz Dziennik.
Seine Position wurde vom Sprecher der Katholischen Aktion in Polen, Artur Dabrowski, unterstützt, der erklärte, dass "die Nation Weihnachten gemäß ihrem Glauben und der polnischen Tradition verbringen will. Keine Behörde hat das Recht, uns das zu verwehren." Nasz Dziennik zitierte auch die Worte von Robert Bąkiewicz, dem Vorsitzenden des Unabhängigkeitsmarsches, der klar erklärte, dass "die Schließung von Kirchen oder die Einführung drastischer Beschränkungen inakzeptabel ist." Pfarrer Tadeusz Rydzyk, ein Freund der Behörden, kritisierte ebenfalls kategorisch die Idee, Kirchen zu schließen oder die Zahl der Gottesdienstbesucher zu begrenzen. Rydzyk sagte, dass die Begrenzung der Zahl der Gottesdienstbesucher dazu führe, dass Satan die Gläubigen kontrolliere, weshalb sie sich an den Frauenprotesten beteiligten. Deshalb sollte seiner Meinung nach die Messe besucht werden und "lassen wir das Beten über das Internet für diejenigen, die nicht kommen können." Wie sehr sich Tadeusz Rydzyk über die pandemischen Einschränkungen hinwegsetzt, konnte man bei der Dezember-Jubiläumsfeier seines Senders Radio Maryja sehen, an der zahlreiche Politiker der Regierungsparteien teilnahmen.
Die Kirche ist neben der Konföderation, der rechtsextremen Koalition im polnischen Parlament, derzeit das größte und einflussreichste Gremium, das gegen die Hygieneregeln kämpft und gleichzeitig zum Anstieg der Infektionen beiträgt. Wichtig ist hier nicht nur der Druck, Kirchen zu schließen oder die maximale Zahl der Gottesdienstbesucher zu begrenzen, sondern auch die Botschaft, dass der Kampf gegen die Pandemie der Aufgabe des Klerus untergeordnet ist. Die Kirche sendet eine klare Botschaft: Disziplin, Gehorsam gegenüber den Vorgaben des Glaubens und natürlich die Kollekte sind wichtiger als die Gesundheit und das Leben der Bürger. Denn, wie Robert Bąkiewicz in dem oben erwähnten Artikel aus Nasz Dziennik sagte: "Unser Leben ist nur eine Etappe auf dem Weg zum Vater. Wir brauchen die Sakramente, wir brauchen die Kirche. Und der Staat ist verpflichtet, sich um uns zu kümmern und uns unser Leben im Glauben leben zu lassen."
<h3>Kirche steht über dem Gesetz</h3>
Die Herangehensweise der Kirche an die Pandemie ist zynisch und sozial schädlich, aber es ist der Staat, der in Polen für die Einhaltung der Gesetze verantwortlich ist. Besonders während einer Pandemie ist es wichtig, dass die öffentlichen Institutionen den Bürgern effizient und transparent erklären, woher die Einschränkungen kommen und warum sie diese einhalten sollten. Es sollte keinen Raum für eine Diskriminierung zugunsten irgendeiner Person oder Institution geben. In der Zwischenzeit hat die Regierung unkoordiniert gehandelt. Sie hat Wälder, Friedhöfe, Fitnessstudios, Restaurants, Cafés, Geschäfte und Kinos geschlossen und wieder geöffnet, ohne mit irgendjemandem Rücksprache zu halten. Was die Besitzer von Handels- und Dienstleistungsbetrieben schmerzt, ist nicht, dass es Einschränkungen gibt, sondern dass sie unvorhersehbar, inkonsequent und folgenlos sind, so dass es schwierig ist, sich auf sie vorzubereiten. Außerdem vermeiden die Behörden den Dialog mit Vertretern bestimmter Branchen, was noch mehr sozialen Widerstand und Ärger erzeugt.
Nur die Kirche hat eine außergewöhnliche Position: Kirchen werden nicht geschlossen, und alle Änderungen bezüglich der Begrenzung der Anzahl der Menschen im Inneren werden zuerst in Absprache mit den kirchlichen Behörden diskutiert. Die Kirche ist also die einzige Instanz, mit der die Regierung über Beschränkungen verhandelt, und darüber hinaus gibt sie permanent nach. Im Falle von Friseuren, Kosmetikerinnen oder Restaurantbesitzern verlangen die Behörden die Einhaltung des Gesetzes unter Androhung eines hohen Bußgeldes. Im Falle von Priestern verlangt die Regierung eine unverbindliche Erklärung über ein "ernsthaftes Vorgehen". "Geleitet von unserer Sorge um das Leben und die Gesundheit der Gläubigen, die am Leben der Kirche teilnehmen, appellieren wir an alle Gemeindepfarrer, einen sehr ernsthaften Ansatz zu den aktuellen Regeln bezüglich der Anzahl der Gottesdienstbesucher, die gleichzeitig an den Gottesdiensten teilnehmen können, zu wählen" – heißt es in der gemeinsamen Erklärung des Gesundheitsministeriums und des Episkopats. Interessanterweise hat der Gesundheitsminister selbst vor kurzem zugegeben, dass die Begrenzung der Menschen in den Kirchen wahrscheinlich nicht eingehalten wird. Dennoch hat er keine disziplinarischen Maßnahmen ergriffen.
Die Polizei betrachtet Kirchen auch als Einrichtungen, die das polnische Recht umgehen können. "Ad-hoc-Kontrollen in Kirchen sind nicht üblich, so etwas hat es noch nie gegeben [...] Als Polizei zählen wir in erster Linie auf die Verantwortung der Geistlichen und der Gottesdienstbesucher", erklärte Polizei-Generalinspektor Jarosław Szymczyk. Auf die Frage nach den Details der polizeilichen Maßnahmen in Bezug auf Kirchen antwortete Szymczyk, dass die Polizei um die Einhaltung der Einschränkungen "bittet und appelliert". Mit anderen Worten, der Sprecher gab zu, dass die Polizei nicht beabsichtigt, die Einhaltung der Gesetze zu erzwingen, wenn es um den Klerus geht.
Den Klerus über die bestehenden Gesetze zu stellen, ist nicht nur ein brutaler Beweis für einen Mangel an Rechtsstaatlichkeit, sondern auch, besonders während einer Pandemie, verheerend für die gesamte Gesellschaft.

Kirche offen für Covid-19

In Polen werden täglich hunderte von Todesfällen gemeldet, Restaurants und Friseure sind geschlossen. Den Kirchen scheint das egal: Sie bleiben offen.

Coiffeurs, esthéticiens et restaurateurs doivent se plier à des mesures de restrictions sous peine de lourdes sanctions. En parallèle, l'Église catholique bénéficie de concessions de la part du gouvernement. Chaque jour, des dizaines de milliers de cas et des centaines de décès sont signalés, mais qu'importe, les églises restent ouvertes aux fidèles... Et à la Covid-19.

Selon l'article 25 de la Constitution polonaise : « Les autorités publiques de la République de Pologne sont impartiales en matière de convictions personnelles, qu'elles soient religieuses ou philosophiques, ou en matière de conception de la vie. » Malheureusement, la réalité est bien loin de la théorie. L'Église catholique bénéficie de nombreux privilèges fiscaux, elle reçoit des milliards de zlotys de l'État, des croix sont affichées dans de nombreuses institutions publiques, on trouve des références aux valeurs chrétiennes dans la loi polonaise sur la radiodiffusion, et enfin, nous avons la disposition grotesque du code pénal sur la protection des sentiments religieux, qui ne s'applique qu'à la religion catholique. Le privilège systémique du clergé catholique a de nouveau été mis en évidence depuis l'essor de la pandémie de Covid-19.
Pendant des centaines d'années, l'Église a exploité les craintes du public face aux catastrophes naturelles, aux guerres et aux épidémies. Le clergé les présentait comme des punitions pour les péchés, et le seul salut possible était de se soumettre à la volonté de l'Église.
Les sociétés modernes sont sécularisées, le monde est désenchanté par les explications religieuses, et pourtant, en Pologne, l'Église catholique s'appuie encore sur une imagerie populaire aux siècles précédents. Il faut dire que le climat actuel est propice : l'épidémie tue des centaines de personnes chaque jour, il n'y a toujours pas de remède efficace contre la Covid-19, les vaccinations progressent lentement, les autorités échouent et agissent de manière incohérente, les dépressions, névroses et autres dépressions sont monnaie courante. L'Église le sait, et elle tente de reconstruire sa position en se présentant comme la seule institution capable d'offrir un soutien spirituel, un sentiment de sécurité et d'ordre.
<h3>Retrait de l'Église</h3>
Tandis que l'offensive idéologique de l'Église se poursuit, de plus en plus d'abus de pouvoir concernant les plus hauts membres de l'épiscopat ont été révélés ces derniers mois. Ce n'est plus un secret que de nombreux évêques ont massivement dissimulé la présence de prêtres pédophiles au sein de l'Eglise. Pourtant, ils restent impunis et se protègent de la justice. Entre-temps, selon le récent sondage United Surveys pour Wprost, près de 60 % des Polonais sont favorables à la révocation de l'ensemble de l'épiscopat. En outre, selon une enquête menée par Ipsos pour OKO.press, 63% des personnes interrogées n'étaient pas d'accord avec la thèse diffusée par les autorités et la hiérarchie de l'Église selon laquelle « de nos jours, il n'existe pas de système de valeurs alternatif en dehors des enseignements de l'Église catholique que les Polonais pourraient suivre. », contre 32% de personnes favorables. Les enquêtes de la CBOS montrent également une baisse de la confiance dans l'Église. Selon la dernière enquête en février 2021, 46% des personnes interrogées évaluent négativement les activités de l'Église, contre 43 % ayant une opinion positive.
On peut donc constater que l'intensification de la propagande catholique dans les médias publics ou dans les déclarations du ministère de l'Éducation et des Sciences ne suffit pas à masquer le décalage drastique entre le système de valeurs déclaré et le comportement de la hiérarchie de l'Église.
<h3>Les cluster catholiques</h3>
Mais même si l'Église jouissait effectivement d'une autorité et d'une confiance universelles, elle ne devrait pas être au-dessus de la loi. L'égalité devant la loi et les politiques des pouvoirs publics sont particulièrement importantes en période de pandémie. Privilégier certains sujets ou groupes professionnels engendre une méfiance justifiée de la société et affaiblit la légitimité des actions des institutions publiques. Il est difficile de comprendre des prescriptions et des restrictions contraignantes si elles ne s'appliquent pas à tous. Pour beaucoup d'entre nous, les églises peuvent être un espace qui facilite l'expérience spirituelle et la contemplation, mais pour d'autres, les bibliothèques, les cinémas, les salles de sport ou les théâtres peuvent servir le même objectif.
Or depuis le début de la pandémie, les églises sont les seuls établissements qui ne fournissent pas de biens et services essentiels à être restés ouverts, sans que le gouvernement en ait expliqué la raison. Il est difficile de justifier pourquoi les gens peuvent se réunir dans les églises, mais pas dans les cinémas, les théâtres ou les piscines, même si des mesures strictes sont en place. Il est d'autant plus incompréhensible que, jusqu'à présent, les propriétaires d'établissements laïcs aient davantage respecté les restrictions que les prêtres des églises. Les règles sanitaires ont été enfreintes à plusieurs reprises lors d'événements religieux, et pourtant les autorités n'ont pas tiré de leçons de ces expériences.
En outre, de nombreux prêtres de haut rang se moquent ouvertement des dangers de la Covid-19. Récemment, l'évêque Ignacy Dec s'est non seulement prononcé ouvertement contre la fermeture des églises, mais a également critiqué les restrictions concernant la limitation du nombre de fidèles pendant la messe. « Lorsqu'il y avait de terribles épidémies et que les gens mouraient en masse, aucune autorité n'a jamais décidé de fermer les églises. C'étaient les lieux où les croyants cherchaient le salut et c'est là qu'ils le trouvaient. Maintenant, on essaie de nous dire que les temples sont dangereux pour notre santé. Nous avons le droit de nous rassembler et d'adorer Dieu. Cela n'est vraiment possible que dans un temple », a dit M. Dec à Nasz Dziennik.
Une position soutenue par le porte-parole de l'Action catholique en Pologne, Artur Dabrowski, qui a déclaré que « la nation (voulait) passer Noël selon sa foi et la tradition polonaise. Aucune autorité n'a le droit de nous en priver ». Nasz Dziennik cite aussi Robert Bąkiewicz, le président de la Marche de l'indépendance, affirmant que « la fermeture des églises ou l'introduction de limites drastiques est inacceptable. » Le père Tadeusz Rydzyk, un ami des autorités, a également critiqué catégoriquement l'idée de fermer les églises ou de limiter le nombre de fidèles. Selon lui, la limitation du nombre de personnes assistant à la messe conduit à l'emprise de Satan sur les fidèles, ce qui explique leur participation aux manifestations de femmes. Par conséquent, il faut assister à la messe et laisser « prier par Internet ceux qui ne peuvent pas venir », estime-t-il. La façon dont Tadeusz Rydzyk fait fi des mesures restrictives liées à la pandémie a pu être clairement observée lors des célébrations de l'anniversaire de décembre de sa Radio Maryja, auxquelles ont assisté de nombreux politiciens des partis au pouvoir.
L'Église, aux côtés de la Confédération, la coalition d'extrême droite au parlement polonais, est actuellement l'organe le plus important et le plus influent qui lutte contre les mesures sanitaires et qui contribue à la croissance des infections. Il ne s'agit pas seulement de la pression exercée contre la fermeture des églises ou l'instauration d'une jauge, mais aussi le message selon lequel la lutte contre la pandémie est secondaire par rapport à la mission du clergé. L'Église envoie un message clair : la discipline, l'obéissance aux exigences de la foi, et bien sûr la collecte de l'argent sur le plateau sont plus importantes que la santé et la vie des citoyens. Car, comme l'a dit Robert Bąkiewicz à Nasz Dziennik : « Notre vie n'est qu'une étape sur le chemin vers le Père. Nous avons besoin des sacrements, nous avons besoin de l'Église. Et l'État est obligé de prendre soin de nous et de nous laisser vivre notre foi. »
<h3>L'Église au-dessus de la loi</h3>
L'approche de l'Église face à la pandémie est cynique et socialement nuisible, mais c'est l'État qui est responsable du respect de la loi en Pologne. En particulier pendant une pandémie, il est important que les institutions publiques expliquent de manière efficace et transparente aux citoyens d'où viennent les restrictions et pourquoi ils doivent les respecter. Il ne devrait pas y avoir de place pour la discrimination en faveur d'une personne ou d'une institution. Pendant ce temps, le gouvernement agit de manière chaotique depuis de nombreux mois. Il a fermé et rouvert des forêts, des cimetières, des gymnases, des restaurants, des cafés, des magasins et des cinémas sans consulter personne. Ce qui gêne le plus les propriétaires d'établissements commerciaux et de services, ce n'est pas l'existence de restrictions, mais le fait qu'elles soient imprévisibles, incohérentes et inconséquentes, de sorte qu'il est difficile de s'y préparer. De plus, les autorités évitent de dialoguer avec les représentants de certaines branches, ce qui génère encore plus de résistance sociale et de colère.
Seule exception ? L'Église. D'une part, les églises ne sont pas fermées, de l'autre, tout changement de jauge est d'abord discuté en consultation avec les autorités ecclésiastiques. Ainsi, l'Église est la seule entité avec laquelle le gouvernement négocie des restrictions et, qui plus est, n'y prête pas attention. Dans le cas des coiffeurs, des esthéticiennes ou des restaurateurs, les autorités exigent le respect de la loi sous peine d'une lourde amende. Dans le cas des prêtres, le gouvernement exige une déclaration non contraignante : « Guidés par notre souci de la vie et de la santé des fidèles qui participent à la vie de l'Église, nous appelons tous les prêtres de paroisse à adopter une approche très sérieuse des règles actuelles concernant le nombre de fidèles qui peuvent assister à un service en même temps », peut-on lire dans la déclaration conjointe du ministère de la Santé et de l'épiscopat. Il est intéressant de noter que le ministre de la Santé lui-même a récemment admis que la limite du nombre de personnes présentes dans les églises ne sera probablement pas respectée, sans pour autant prendre de mesure disciplinaire.
La police considère également les églises comme des établissements permettant de contourner la loi polonaise. « Nous n'avons pas la coutume des inspections ad hoc dans les églises, il n'y en a jamais eu (...) En tant que police, nous comptons avant tout sur la responsabilité du clergé et des fidèles », dit l'inspecteur général en chef de la police, Jarosław Szymczyk. Interrogé sur les détails des actions de la police concernant les églises, M. Szymczyk affirme que la police « demande et invite » au respect des restrictions. En d'autres termes, le porte-parole a admis que la police n'avait pas l'intention de faire respecter la loi au clergé.
Placer le clergé en dehors et au-dessus des lois existantes n'est pas seulement une preuve brutale de l'absence d'État de droit, mais en cas de pandémie, c'est aussi destructeur pour la société dans son ensemble.

En Pologne, les églises ouverte aux fidèles... Et au coronavirus 

Chaque jour, des milliers de cas de Covid et des centaines de décès sont signalés, mais qu'importe, les églises polonaises restent ouvertes.

Οι κομμωτές, οι αισθητικοί και οι ιδιοκτήτες εστιατορίων συμμορφώνονται με τους ισχύοντες περιορισμούς υπό την απειλή σοβαρών κυρώσεων. Ωστόσο, η κυβέρνηση συνεχίζει να διαπραγματεύεται με την Καθολική Εκκλησία σε μια σειρά από ατελείωτες παραχωρήσεις. Κάθε μέρα καταγράφονται δεκάδες χιλιάδες κρούσματα και εκατοντάδες θάνατοι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία - οι εκκλησίες παραμένουν ανοιχτές για τους πιστούς και τον Covid-19

Ανοιχτή η εκκλησία για τον Covid-19

Κάθε μέρα καταγράφονται χιλιάδες κρούσματα και εκατοντάδες θάνατοι, όμως οι πολωνικές εκκλησίες παραμένουν ανοιχτές για τους πιστούς και τον Covid-19

Church Open for Covid-19

Piotr Szumlewicz