Joe Biden potrzebuje Berlina w sprawie Chin, klimatu czy Iranu. Dlatego może zrezygnować z sankcji z powodu gazociągu.

Niemiecką ofertę opracowuje urząd kanclerski. Na stole jest kilka możliwości. Jedną z najbardziej obiecujących jest tzw. snapback (od czapki z daszkiem, którą można przekręcić): mechanizm pozwalający na wstrzymanie importu gazu nowym rurociągiem w odpowiedzi na wrogie zachowanie Rosji. Ale Berlin znalazł się tu między młotem i kowadłem. Z jednej strony Waszyngton chciałby, aby uruchamianie snapbacku było automatyczne, a w jego opracowaniu uczestniczyła Ukraina. Z drugiej Moskwa jest kategorycznie przeciwna jakiejkolwiek formie takiego rozwiązania i grozi procesami, gdyby do niego doszło.
Ale rozważane są też inne opcje. Jedna z nich zakłada, że Nord Stream 2 nie zostanie uruchomiony, jeśli Kreml nie wykona gestów dobrej woli, np. uwalniając Aleksieja Nawalnego albo przystając na pewną demokratyzację Białorusi. Kolejne pomysły to budowa przez Niemcy nowych terminali gazu skroplonego i zwiększenie importu LNG zza oceanu albo wprowadzenie mechanizm regulacji europejskiego rynku energii, gdy ok. jednej czwartej zapotrzebowania na gaz Unii będzie zaspokajane przez Nord Stream 1 i 2.
<h3>Berlin nie zrezygnuje</h3>
Pójście na kompromis nie będzie dla Joe Bidena łatwe, bo ma za plecami Kongres, gdzie zarówno demokraci, jak i republikanie chcą wprowadzenia sankcji na konsorcjum budujące gazociąg. W liście do prezydenta senatorowie Jim Risch (Idaho, republikanin) i Jeanne Shaheen (demokratka, New Hampshire) przypominają, że Departament Stanu ma teraz przekazać listę firm podlegających restrykcjom. Ale jednocześnie Biały Dom chciałby uniknąć otwartej konfrontacji z Niemcami, bo te są mu potrzebne do wielu przedsięwzięć dyplomatycznych, od umocnienia więzi transatlantyckich po ocieplenie klimatu i program atomowy Iranu.
„Financial Times" uważa, że Berlin wielkie nadzieje pokłada w sekretarzu stanu Antonym Blinkenie, który w 1987 r. w książce „Sojusznik przeciw sojusznikowi: Ameryka, Europa i kryzys gazociągu syberyjskiego" opisał, jak Ronald Reagan jego zdaniem słusznie wycofał się pięć lat wcześniej z sankcji na Niemcy za budowę naziemnego gazociągu z ZSRR.
I tym razem wydaje się zresztą mało prawdopodobne, aby RFN zrezygnował z projektu nawet pod wielkim naciskiem Ameryki. Wysokiej rangi źródło dyplomatyczne w Berlinie tłumaczy „Rz": „Wstrzymanie Nord Stream 2 nie skłoni Putina do uwolnienia Nawalnego, bo to zagrażałoby jego systemowi władzy. Musimy zachować współpracę gospodarczą z Rosją, bo inaczej kryzys w stosunkach z Moskwą może wymknąć się spod kontroli, jak u progu I wojny światowej. Związek Radziecki upadł nie tylko dlatego, że nie wytrzymał wyścigu zbrojeń narzuconego przez Reagana, ale także dlatego, że istniały fora dialogu z Moskwą jak KBWE".
Determinację do zakończenie inwestycji podziela właściwie cała klasa polityczna w Niemczech poza Zielonymi. To w Waszyngtonie zostało dostrzeżone. Stąd gotowość do kompromisu, nawet jeśli sceptyczny wobec projektu okazał się Emmanuel Macron, który sparzył się na budowie „strategicznego partnerstwa" z Kremlem.
– Niemcy muszą wykonać ruch, zaproponować kompromis – mówi agencji Bloomberga Richard Morningstar, były ambasador USA przy Unii.
<h3>Polska w negocjacjach</h3>
Źródła dyplomatyczne mówią „Rzeczpospolitej", że w negocjacje nad kompromisem w sprawie Nord Stream 2 jest wciągnięta Polska. O ile jednak o ich przebiegu nasz kraj jest informowany przez Amerykanów, o tyle po tej stronie Atlantyku dzieje się to za pośrednictwem Brukseli, a nie Berlina. To mówi wiele o stanie stosunków polsko-niemieckich.
W Warszawie panuje zresztą duży sceptycyzm wobec jakiejkolwiek formy Nord Stream 2. Gazociąg na lata określi przecież układ współpracy między Niemcami i Rosją. Można mieć też wiele wątpliwości, czy w odpowiedzi na nieprzyjazne ruchy Kremla Berlin rzeczywiście wstrzymałby import rosyjskiego gazu. W ub. tygodniu w wywiadzie dla „Rheinische Post" prezydent Frank-Walter Steinmeier uzasadniał kontynuację budowy Nord Stream 2 „specjalnymi zobowiązaniami", jakie mają Niemcy wobec Rosji z powodu przeszło 20 mln radzieckich ofiar drugiej wojny światowej. O tym, że byli wśród nich m.in. Ukraińcy, nie wspomniał.
Na wstrzymanie projektu jest też bardzo późno. Od początku roku rosyjska barka „Fortuna" układa brakujące 148 km rury (na 1350 km) u wybrzeży Danii. Prace mogą zostać sfinalizowane już pod koniec wiosny. Zdaniem dziennika „Handelsblatt" sprzyja temu opóźnianie reakcji administracji Bidena, w której wciąż wiele kluczowych stanowisk nie zostało obsadzonych.

Nord Stream 2: Niemcy chcą się dogadać z Ameryką

Joe Biden needs Berlin's support on China, the climate and Iran. That's why he may drop the sanctions when it comes to the gas pipeline

The German offer is being developed by the chancellor's office. There are several options on the table. One of the most promising is the so-called "snapback" (the name is derived from the type of adjustable baseball cap): a mechanism that would allow gas imports through the new pipeline to be stopped in response to Russia's hostile behaviour. But Berlin finds itself between a rock and a hard place. On the one hand, Washington would like the activation of the snapback provision to be automatic, with Ukraine participating in its development. On the other hand, Moscow is categorically opposed to any form of such mechanism and threatens legal action if it were to be implemented.
But other options are also being considered. One of them assumes that Nord Stream 2 will not be launched unless the Kremlin shows signs of goodwill, for example by releasing Alexei Navalny or agreeing to a certain degree of democratisation in Belarus. Other ideas include Germany building new liquefied gas terminals and increasing imports of LNG from overseas, or introducing a mechanism to regulate the European energy market, as around a quarter of the EU's gas needs will be met by Nord Stream 1 and 2.
<h3>Berlin will not give up</h3>
Making a compromise won't be easy for Joe Biden, as he's dependent on Congress, where both the Democrats and the Republicans want to introduce sanctions against those building the gas pipeline. In a letter to the president, Senator Jim Risch (Idaho, Republican) and Senator Jeanne Shaheen (New Hampshire, Democrat) issued a reminder that the State Department is now supposed to hand over a list of companies subject to restrictions. But at the same time, the White House is keen to avoid an open confrontation with Germany because it needs Berlin for many diplomatic undertakings, from strengthening transatlantic ties to tackling climate change and Iran's nuclear programme.
The Financial Times believes that Berlin has high hopes for Secretary of State Antony Blinken, who, in his 1987 book "Ally Versus Ally: America, Europe, and the Siberian Pipeline Crisis" described how Ronald Reagan, in his view, had been right to back down five years earlier on sanctions against Germany for building an above-ground gas pipeline with the USSR.
And this time it seems unlikely that Germany will abandon the project even under heavy pressure from America. A high-ranking diplomatic source in Berlin explains to Rzeczpospolita: "Stopping Nord Stream 2 will not make Putin release Navalny because that would threaten his system of power. We need to maintain economic cooperation with Russia, otherwise the crisis in relations with Moscow may get out of hand, as it did at the beginning of World War I. The Soviet Union collapsed not only because it could not withstand the arms race imposed by Reagan, but also because there were forums for dialogue with Moscow such as the OSCE".
The determination to finalise the investment is shared by virtually the entire political class in Germany except for the Greens. This has been noticed in Washington. Hence the readiness to compromise, even if Emmanuel Macron, who got his fingers burned when it came to building a "strategic partnership" with the Kremlin, is sceptical about the project.
"It is down to Germany to come up with a compromise," Richard Morningstar, former US ambassador to the EU, told Bloomberg.
<h3>Poland in negotiations</h3>
Diplomatic sources tell Rzeczpospolita that Poland is involved in negotiations of a compromise on Nord Stream 2. However, while our country is informed about their progress by the Americans, on this side of the Atlantic, any communication goes through Brussels, not Berlin. This says a lot about the state of Polish-German relations.
In Warsaw, there is also a lot of scepticism towards any form of Nord Stream 2. After all, the gas pipeline will determine the cooperation between Germany and Russia for years to come. There are also many doubts about whether Berlin would actually stop importing Russian gas in response to Kremlin hostility. In an interview with the Rheinische Post last week, President Frank-Walter Steinmeier justified the continuation of the construction of Nord Stream 2 by citing "special obligations" Germany has towards Russia because of the more than 20 million Soviet victims of World War II. He did not mention that Ukrainians were among them.
It is also very late to stop the project. Since the beginning of the year, the Russian barge "Fortuna" has been laying the remaining 148 km of the pipe (out of a total of 1350 km) off the coast of Denmark. The work could be completed as early as the end of spring. According to Handelsblatt, this is being facilitated by the delayed reaction of the Biden administration, in which many key positions remain unfilled.

Nord Stream 2: Germany Is Pushing For A Deal With The US

Ο Τζο Μπάιντεν χρειάζεται την υποστήριξη του Βερολίνου για την Κίνα, το κλίμα και το Ιράν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιθανόν δε θα επιβάλλει κυρώσεις για τον αγωγό φυσικού αερίου

Το γραφείο της καγκελαρίου εξετάζει ποια θα είναι η γερμανική πρόταση. Υπάρχουν πολλές επιλογές στο τραπέζι. Μια από τις πιο πολλά υποσχόμενες είναι το λεγόμενο «snapback» (το όνομα προέρχεται από τον τύπο του καπέλου του μπέιζμπολ): πρόκειται για ένα μηχανισμό που θα επέτρεπε τη διακοπή των εισαγωγών φυσικού αερίου μέσω του νέου αγωγού ως απάντηση στην εχθρική συμπεριφορά της Ρωσίας. Αλλά το Βερολίνο βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Από τη μία πλευρά, η Ουάσινγκτον θα ήθελε να είναι αυτόματη η ενεργοποίηση της διάταξης snapback, με την Ουκρανία να συμμετέχει στην ανάπτυξή της. Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα αντιτίθεται κατηγορηματικά σε οποιαδήποτε μορφή τέτοιου μηχανισμού και απειλεί με ανάληψη νομικής δράσης εάν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο.
Αλλά εξετάζονται και άλλες επιλογές. Μια από αυτές υποθέτει ότι ο Nord Stream 2 δε θα ξεκινήσει να λειτουργεί, εκτός εάν το Κρεμλίνο δείξει σημάδια καλής θέλησης, για παράδειγμα απελευθερώνοντας τον Αλεξέι Ναβάλνι ή αν συμφωνήσει σε κάποιο βαθμό εκδημοκρατισμού στη Λευκορωσία. Άλλες ιδέες περιλαμβάνουν η Γερμανία να κατασκευάσει νέους τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου αερίου και να αυξήσει τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από το εξωτερικό ή την εισαγωγή ενός μηχανισμού για τη ρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας, καθώς περίπου το ένα τέταρτο των αναγκών της ΕΕ σε φυσικό αέριο θα καλύπτονται από τους Nord Stream 1 και 2.
<h3>Το Βερολίνο δε θα παραδοθεί</h3>
Η επίτευξη ενός συμβιβασμού δε θα είναι εύκολο για τον Τζο Μπάιντεν, καθώς αυτό εξαρτάται από το Κογκρέσο, όπου τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να επιβάλουν κυρώσεις εναντίον όσων συμμετέχουν στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου. Με επιστολή τους προς τον πρόεδρο, ο γερουσιαστής Τζιμ Ρις (Ρεπουμπλικανός, Αϊντάχο) και η γερουσιαστής Τζιν Σαχίν (Δημοκρατική, Νιού Χάμσαϊρ) υπενθύμιζαν ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πρέπει τώρα να παραδώσει μια λίστα εταιρειών στις οποίες θα επιβληθούν περιορισμοί. Όμως την ίδια στιγμή, ο Λευκός Οίκος επιθυμεί να αποφύγει μια ανοιχτή αντιπαράθεση με τη Γερμανία, διότι χρειάζεται το Βερολίνο για πολλές διπλωματικές υποθέσεις, από την ενίσχυση των διατλαντικών δεσμών έως την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Οι Financial Times πιστεύουν ότι το Βερολίνο τρέφει ελπίδες για τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, ο οποίος, στο βιβλίο του «Ally Versus Ally: America, Europe and the Siberian Pipeline Crisis» που εκδόθηκε το 1987 περιέγραφε πώς ο Ρόναλντ Ρίγκαν, κατά την άποψη του, είχε δίκιο που υποχώρησε πέντε χρόνια νωρίτερα και δεν επέβαλλε κυρώσεις κατά της Γερμανίας για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου με την ΕΣΣΔ.
Και αυτή τη φορά φαίνεται απίθανο η Γερμανία να εγκαταλείψει το έργο ακόμη και αν ασκηθούν σημαντικές πιέσεις από την Αμερική. Μια ανώτερη διπλωματική πηγή στο Βερολίνο εξηγεί στη Rzeczpospolita: «Μια διακοπή του Nord Stream 2 δε θα ωθήσει τον Πούτιν να απελευθερώσει τον Ναβάλνι, διότι κάτι τέτοιο θα απειλούσε το σύστημα εξουσίας του. Πρέπει να διατηρήσουμε την οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία, διαφορετικά η κρίση στις σχέσεις με τη Μόσχα μπορεί να ξεφύγει, όπως έκανε στις αρχές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε όχι μόνο επειδή δεν μπορούσε να αντέξει την κούρσα εξοπλισμών που επέβαλε ο Ρέιγκαν, αλλά και επειδή υπήρχαν φόρουμ για διάλογο με τη Μόσχα όπως ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)».
Σχεδόν ολόκληρη η πολιτική τάξη στη Γερμανία, εκτός από τους Πράσινους, είναι αποφασισμένη για την ολοκλήρωση της επένδυσης. Αυτό το ξέρει η Ουάσιγκτον. Για αυτό και η διάθεση για συμβιβασμό, παρά το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν, που κάηκε όταν έπρεπε να χτίσει μια «στρατηγική συνεργασία» με το Κρεμλίνο, έχει δεύτερες σκέψεις για αυτό το έργο.
«Εναπόκειται στη Γερμανία να επιτύχει έναν συμβιβασμό», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην ΕΕ, στο Bloomberg.
<h3>Η Πολωνία στις διαπραγματεύσεις</h3>
Οι διπλωματικές πηγές λένε στη Rzeczpospolita ότι η Πολωνία συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για έναν συμβιβασμό σχετικά με τον Nord Stream 2. Ωστόσο, ενώ η χώρα μας ενημερώνεται για την πρόοδό τους από τους Αμερικανούς, στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού, οποιαδήποτε επικοινωνία περνά από τις Βρυξέλλες και όχι από το Βερολίνο. Αυτό λέει πολλά για την κατάσταση των σχέσεων Πολωνίας-Γερμανίας.
Στη Βαρσοβία, επικρατεί επίσης έντονος σκεπτικισμός για οποιαδήποτε μορφή του Nord Stream 2. Εξάλλου, ο αγωγός φυσικού αερίου θα καθορίσει τη συνεργασία μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας για τα επόμενα χρόνια. Υπάρχουν επίσης πολλές αμφιβολίες σχετικά με το αν το Βερολίνο θα σταματήσει να εισάγει ρωσικό φυσικό αέριο ως απάντηση στην εχθρότητα του Κρεμλίνου. Σε συνέντευξή του στο Rheinische Post την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ δικαιολόγησε τη συνέχιση της κατασκευής του Nord Stream 2, κάνοντας αναφορά στις «ειδικές υποχρεώσεις» που έχει η Γερμανία έναντι της Ρωσίας λόγω των περισσότερων από 20 εκατομμυρίων σοβιετικών, θυμάτων του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν ανέφερε ότι μεταξύ αυτών ήταν και Ουκρανοί.
Επίσης είναι πλέον πολύ αργά για να σταματήσει το έργο. Από τις αρχές του έτους, η ρωσική φορτηγίδα «Fortuna» τοποθετεί τα υπόλοιπα 148 χλμ. του αγωγού (από 1350 χλμ. συνολικά) στα ανοικτά της Δανίας. Οι εργασίες θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος της άνοιξης. Σύμφωνα με τη Handelsblatt, αυτό γίνεται πιο εύκολο από την καθυστερημένη αντίδραση της κυβέρνησης Μπάιντεν, στην οποία πολλές θέσεις κλειδιά παραμένουν κενές.

Nord Stream 2: Η Γερμανία πιέζει για μια συμφωνία με τις ΗΠΑ

Ο Τζο Μπάιντεν χρειάζεται το Βερολίνο για την Κίνα, το κλίμα και το Ιράν. Για αυτό δε θα επιβάλλει κυρώσεις για τον αγωγό φυσικού αερίου

Joe Biden a besoin du soutien de Berlin sur la Chine, le climat et l'Iran. Le nouveau président américain pourrait donc abandonner les sanctions liées au gazoduc.

L'offre allemande est en cours d'élaboration à la Chancellerie. Plusieurs options sont proposées. L'une des plus prometteuses est le « snapback » (nom est dérivé des casquettes de baseball ajustable), un mécanisme qui permettrait d'arrêter les importations de gaz par le nouveau gazoduc en cas de comportement hostile de la Russie. Mais Berlin se trouve entre le marteau et l'enclume. Entre Washington, qui voudrait que l'activation de la clause soit automatique et que l'Ukraine participant à son développement. Et Moscou, catégoriquement opposée à toute forme de mécanisme de ce type et menace de poursuites judiciaires si celui-ci devait être mis en œuvre.
Mais d'autres options sont également envisagées. L'une d'elles suppose que Nord Stream 2 ne sera pas lancé à moins que le Kremlin ne montre des signes de bonne volonté, par exemple en libérant Alexeï Navalny ou en acceptant un certain degré de démocratisation en Biélorussie. Parmi les autres idées, la construction par l'Allemagne de nouveaux terminaux de gaz naturel liquéfié (GNL) et l'augmentation des importations de GNL en provenance de l'étranger, ou l'introduction d'un mécanisme de régulation du marché européen de l'énergie, étant donné qu'environ un quart des besoins en gaz de l'UE seront couverts par Nord Stream 1 et 2.
<h3>Berlin n'abandonnera pas</h3>
Il ne sera pas facile de trouver un compromis pour Joe Biden, car il dépend du Congrès, où les démocrates et les républicains veulent introduire des sanctions contre ceux qui construisent le gazoduc. Dans une lettre adressée au président américain, les sénateurs Jim Risch (Idaho, républicain) et Jeanne Shaheen (New Hampshire, démocrate) ont rappelé que le Département d'État devait désormais remettre une liste des entreprises soumises à des restrictions. Or dans le même temps, la Maison Blanche tient à éviter une confrontation ouverte avec l'Allemagne car elle a besoin de Berlin pour de nombreux dossiers diplomatiques, du renforcement des liens transatlantiques à la lutte contre le changement climatique, en passant par le programme nucléaire iranien.
Selon le Financial Times, Berlin fonde de grands espoirs sur le secrétaire d'État Antony Blinken, qui, dans son livre de 1987 intitulé « Ally Versus Ally : America, Europe, and the Siberian Pipeline Crisis » (« Allié contre allié : l’Amérique, l’Europe et la crise du gazoduc sibérien »), a estimé que Ronald Reagan avait eu raison de revenir sur les sanctions prises cinq ans plus tôt contre l'Allemagne pour la construction d'un gazoduc avec l'URSS.
Or cette fois, il semble peu probable que l'Allemagne abandonne le projet, même sous la pression de l'Amérique. Une source diplomatique de haut rang à Berlin explique à Rzeczpospolita : « Arrêter le Nord Stream 2 ne fera pas libérer Navalny par Poutine car cela menacerait son système de pouvoir. Nous devons maintenir la coopération économique avec la Russie, sinon la crise dans les relations avec Moscou risque de dégénérer, comme ce fut le cas au début de la première guerre mondiale. L'Union soviétique s'est effondrée non seulement parce qu'elle ne pouvait pas résister à la course aux armements imposée par Reagan, mais aussi parce qu'il existait des forums de dialogue avec Moscou comme l'OSCE ».
La volonté de finaliser l'investissement est partagée par la quasi-totalité de la classe politique allemande, à l'exception des Verts. Washington le sait. D'où la volonté de compromis, même si le président français Emmanuel Macron, qui s'est brûlé les doigts lorsqu'il s'est agi de construire un « partenariat stratégique » avec le Kremlin, est sceptique sur le projet.
« C'est à l'Allemagne de trouver un compromis », a déclaré à Bloomberg Richard Morningstar, ancien ambassadeur des États-Unis auprès de l'UE.
<h3>La Pologne dans les négociations</h3>
D'autres sources diplomatiques indiquent à Rzeczpospolita que la Pologne est impliquée dans les négociations d'un compromis sur Nord Stream 2. Cependant, alors que notre pays est informé de leurs progrès par les Américains, de ce côté-ci de l'Atlantique, toute communication passe par Bruxelles et non par Berlin. Cela en dit long sur l'état des relations germano-polonaises.
À Varsovie, il y a aussi beaucoup de scepticisme envers Nord Stream 2. Après tout, le gazoduc déterminera la coopération entre l'Allemagne et la Russie pour les années à venir. De nombreux doutes planent aussi quant à savoir si Berlin cesserait réellement d'importer du gaz russe en réponse à l'hostilité du Kremlin. Dans une interview accordée au Rheinische Post la semaine dernière, le président allemand Frank-Walter Steinmeier a justifié la poursuite de la construction du Nord Stream 2 en invoquant les « obligations spéciales » de l'Allemagne envers la Russie en raison des plus de 20 millions de victimes soviétiques de la Seconde Guerre mondiale. Il n'a pas mentionné que les Ukrainiens en faisaient partie.
Il est également très tard pour arrêter le projet. Depuis le début de l'année, le poseur de pipeline russe « Fortuna » a posé les 148 km restants de la canalisation (sur un total de 1350 km) au large des côtes danoises. Les travaux pourraient être terminés dès la fin du printemps. Selon le Handelsblatt, la réaction tardive de l'administration Biden, dont de nombreux postes clés restent à pourvoir, facilite les choses.

Nord Stream 2 : l'Allemagne cherche un accord avec les États-Unis

Joe Biden a besoin du soutien de Berlin sur la Chine, le climat et l'Iran. Il pourrait donc abandonner les sanctions liées au gazoduc.

Joe Biden necesita el apoyo de Berlín respecto a China, el clima e Irán. Por eso puede que olvide las sanciones en lo que respecta al gasoducto

La cancillería alemana está diseñando su oferta. Hay varias opciones sobre la mesa. Una de las más prometedoras es la llamada "snapback". El nombre deriva del tipo de gorra de béisbol ajustable y consiste en un mecanismo que permitiría detener las importaciones de gas a través del nuevo gasoducto en respuesta al comportamiento hostil de Rusia. Pero Berlín está en una encrucijada. Por un lado, Washington querría que la activación de la maniobra fuera automática, con la participación de Ucrania en su desarrollo. Por otro lado, Moscú se opone categóricamente en cualquiera de sus formas y amenaza con emprender acciones legales de aplicarse.
Pero también se están considerando otras opciones. Una de ellas apuesta porque Nordstream 2 no se ponga en marcha a menos que el Kremlin dé muestras de buena voluntad, por ejemplo liberando a Alexei Navalni o accediendo a un cierto grado de democratización en Bielorrusia. Otras ideas incluirían que Alemania construya nuevas terminales de gas licuado y aumente las importaciones desde el extranjero, o que introduzca un mecanismo para regular el mercado energético europeo, ya que alrededor de una cuarta parte de las necesidades de gas de la Unión Europea se cubrirán con Nordstream 1 y 2.
<h3>Berlín no se rendirá</h3>
Llegar a un compromiso no será fácil para Joe Biden, ya que depende del Congreso, donde tanto los demócratas como los republicanos quieren introducir sanciones contra quienes construyan el gasoducto. En una carta al presidente, el senador republicano Jim Risch (Idaho)y la senadora demócrata Jeanne Shaheen (New Hampshire) recordaron que el Departamento de Estado debe entregar una lista de empresas sujetas a restricciones. Pero, al mismo tiempo, la Casa Blanca quiere evitar un enfrentamiento abierto con Alemania porque necesita a Berlín para muchas misiones diplomáticas, desde el fortalecimiento de los lazos transatlánticos hasta la lucha contra el cambio climático y el programa nuclear iraní.
El Financial Times cree que Berlín tiene muchas esperanzas puestas en el Secretario de Estado Antony Blinken, quien en su libro de 1987 Ally Versus Ally: America, Europe, and the Siberian Pipeline Crisis )(Aliado contra aliado: Estados Unidos, Europa y la crisis del oleoducto siberiano) calificó que Ronald Reagan había tenido razón al dar marcha atrás cinco años antes en las sanciones contra Alemania por la construcción de un gasoducto sobre tierra con la URSS.
Y esta vez parece poco probable que Alemania abandone el proyecto incluso bajo la fuerte presión de Estados Unidos. Una fuente diplomática de alto rango en Berlín explica a Rzeczpospolita que frenar el proyecto "no hará que Vladímir Putin libere a Navalni porque eso amenazaría su sistema de poder". Esta misma fuente señala que es importante mantener la cooperación económica con Rusia, "de lo contrario la crisis en las relaciones con Moscú puede irse de las manos, como ocurrió al principio de la Primera Guerra Mundial". "La Unión Soviética se derrumbó no solo porque no pudo soportar la carrera armamentística impuesta por Reagan, sino también porque había foros de diálogo con Moscú como la Organización para la Seguridad y la Cooperación en Europa (OSCE)", apunta.
Prácticamente toda la clase política alemana comparte la determinación de finalizar la inversión, a excepción de los Verdes. Esto se ha notado en Washington. De ahí la disposición al compromiso, aunque Emmanuel Macron, que salió escaldado a la hora de construir una "asociación estratégica" con el Kremlin, se muestre escéptico con el proyecto.
"Corresponde a Alemania llegar a un compromiso", dijo a Bloomberg Richard Morningstar, exembajador de Estados Unidos ante la UE.
<h3>Polonia en las negociaciones</h3>
Fuentes diplomáticas han informado a Rzeczpospolita de que Polonia está involucrada en las negociaciones de un compromiso sobre Nordstream 2. Sin embargo, mientras nuestro país recibe despachos sobre los avances de los estadounidenses, a este lado del Atlántico, cualquier comunicación pasa por Bruselas, no por Berlín. Esto dice mucho sobre el estado de las relaciones polaco-alemanas.
En Varsovia también hay mucho escepticismo respecto a cualquier forma de Nordstream 2. Después de todo, el gasoducto determinará la cooperación entre Alemania y Rusia en los próximos años. También hay muchas dudas sobre si Berlín dejaría realmente de importar gas ruso en respuesta a la hostilidad del Kremlin. En una entrevista concedida la semana pasada al Rheinische Post, el presidente Frank-Walter Steinmeier justificó la continuación de las obras de Nordstream 2 citando las "obligaciones especiales" que Alemania tiene hacia Rusia debido a los más de veinte millones de víctimas soviéticas de la Segunda Guerra Mundial. No mencionó que los ucranianos estaban entre ellos.
También es muy tarde para detener el proyecto. Desde principios de año, la barcaza rusa Fortuna está colocando los 148 km restantes de la tubería (de un total de 1.350 km) frente a la costa de Dinamarca. Los trabajos podrían concluir a finales de la primavera. Según Handelsblatt, esto se ve facilitado por la tardía reacción de la administración Biden, en la que muchos puestos clave siguen sin cubrirse.

Alemania presiona para llegar a un acuerdo con Estados Unidos respecto a Nordstream 2 

Joe Biden braucht Berlin, wenn es um China, das Klima und den Iran geht. Gründe genug, die Pipeline-Sanktionen unter den Tisch fallen zu lassen?

Das Bundeskanzleramt bereitet sein Angebot vor, und es werden mehrere Optionen auf dem Tisch liegen. Eine der vielversprechendsten ist der sogenannte "Snapback" (abgeleitet von der verstellbaren Baseballmütze): Der Snapback ist ein Mechanismus, der es erlauben würde, die Gasimporte durch die neue Pipeline als Reaktion auf feindseliges Verhalten Russlands zu unterbinden. Berlin steht jedoch zwischen den Stühlen: Auf der einen Seite möchte Washington, dass die Aktivierung der Snapback-Klausel automatisch erfolgt und die Ukraine an ihrer Entwicklung beteiligt wird. Auf der anderen Seite lehnt Moskau jede Form eines solchen Mechanismus kategorisch ab und droht mit rechtlichen Schritten, falls er umgesetzt werden sollte.
Es werden aber auch andere Optionen in Betracht gezogen. Eine sieht vor, dass Nord Stream 2 nur dann in Betrieb genommen wird, wenn der Kreml guten Willen zeigt, beispielsweise durch die Freilassung des Oppositionellen Alexej Nawalny oder die Zustimmung zu einem gewissen Grad an Demokratisierung in Belarus. Eine andere Überlegung ist, dass Deutschland neue Flüssiggasterminals baut und die Importe des Erdgases LNG aus Übersee erhöht, oder dass ein Mechanismus zur Regulierung des europäischen Energiemarktes eingeführt werden könnte, da etwa ein Viertel des Gasbedarfs der EU durch Nord Stream 1 und 2 gedeckt werden wird.
<h3>Berlin wird nicht aufgeben</h3>
Einen Kompromiss zu finden wird für Joe Biden nicht einfach sein, denn er ist auf den Kongress angewiesen, wo sowohl die Demokraten als auch die Republikaner Sanktionen gegen die Bauherren der Gaspipeline einführen wollen. In einem Brief an den Präsidenten erinnerten Senator Jim Risch (Idaho, Republikaner) und Senatorin Jeanne Shaheen (New Hampshire, Demokratin) daran, dass das Außenministerium nun eine Liste der Firmen aushändigen sollte, gegen die Beschränkungen verhängt werden. Gleichzeitig ist das Weiße Haus bestrebt, eine offene Konfrontation mit Deutschland zu vermeiden, weil es Berlin für viele seiner diplomatischen Vorhaben braucht – von der Stärkung der transatlantischen Beziehungen bis hin zur Bewältigung des Klimawandels und des iranischen Atomprogramms.
Die Financial Times glaubt, dass Berlin große Hoffnungen auf Außenminister Antony Blinken setzt, der in seinem 1987 erschienenen Buch "Ally Versus Ally: America, Europe, and the Siberian Pipeline Crisis" die Einschätzung äußerte, Ronald Reagan habe richtig gehandelt, als er fünf Jahre zuvor die Sanktionen gegen Deutschland wegen des Baus einer oberirdischen Gaspipeline mit der Sowjetunion zurücknahm.
Diesmal scheint es unwahrscheinlich, dass Deutschland das Projekt auch unter starkem Druck aus den Vereinigten Staaten aufgeben wird. Eine hochrangige diplomatische Quelle in Berlin erklärte gegenüber Rzeczpospolita: "Ein Stopp von Nord Stream 2 wird Putin nicht dazu bringen, Nawalny freizulassen, weil das sein Machtsystem bedrohen würde. Wir müssen die wirtschaftliche Zusammenarbeit mit Russland aufrechterhalten, sonst kann die Krise in den Beziehungen zu Moskau aus dem Ruder laufen, wie zu Beginn des Ersten Weltkriegs. Die Sowjetunion brach nicht nur zusammen, weil sie dem von Reagan aufgezwungenen Wettrüsten nicht standhalten konnte, sondern auch, weil es Foren für einen Dialog mit Moskau wie die OSZE gab".
Nahezu die gesamte politische Klasse in Deutschland ist entschlossen, die Investition zu Ende zu bringen, mit Ausnahme der Grünen. Das hat man auch in Washington bemerkt. Daher die Kompromissbereitschaft, auch wenn Emmanuel Macron, der sich beim Aufbau einer "strategischen Partnerschaft" mit dem Kreml die Finger verbrannt hat, dem Projekt skeptisch gegenübersteht.
"Es liegt an Deutschland, einen Kompromiss zu finden", sagte Richard Morningstar, ehemaliger US-Botschafter bei der EU, gegenüber Bloomberg.
<h3>Polen in Verhandlungen</h3>
Diplomatische Quellen berichten Rzeczpospolita, dass Polen an den Verhandlungen über einen Kompromiss zu Nord Stream 2 beteiligt ist. Doch während unser Land von den Amerikanern über deren Fortschritte informiert wird, läuft auf dieser Seite des Atlantiks jegliche Kommunikation über Brüssel, nicht über Berlin. Das sagt viel über den Zustand der polnisch-deutschen Beziehungen aus.
Auch in Warschau ist man skeptisch gegenüber Nord Stream 2. Immerhin wird die Gaspipeline die Zusammenarbeit zwischen Deutschland und Russland auf Jahre hinaus bestimmen. Es gibt auch viele Zweifel daran, ob Berlin als Reaktion auf die Feindseligkeit des Kremls tatsächlich den Import von russischem Gas einstellen würde. In einem Interview mit der Rheinischen Post begründete Bundespräsident Frank-Walter Steinmeier vergangene Woche den Weiterbau von Nord Stream 2 mit "besonderen Verpflichtungen" Deutschlands gegenüber Russland wegen der mehr als 20 Millionen sowjetischen Opfer des Zweiten Weltkriegs. Dass darunter auch Ukrainer waren, erwähnte er nicht.
Es ist auch schon fast zu spät, das Projekt zu stoppen. Seit Anfang des Jahres verlegt die russische Barge "Fortuna" die restlichen 148 Kilometer der Rohrleitung (von insgesamt 1350 Kilometern) vor der Küste Dänemarks. Bereits Ende des Frühjahrs könnten die Arbeiten abgeschlossen sein. Erleichtert wird das laut Handelsblatt durch die verzögerte Reaktion der Biden-Administration, in der viele Schlüsselpositionen noch unbesetzt sind.

Nord Stream 2: Germany Is Pushing For A Deal With The US

Joe Biden needs Berlin's support on China, the climate and Iran. That's why he may drop the sanctions when it comes to the gas pipeline

Jędrzej Bielecki